21/05/2021
Wekelijks neem ik twee of drie wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee of drie wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee Spaanse wijnen op de proeftafel.
Wat voorafging
De Vereniging Vlaamse Sommeliers organiseerde deze week opnieuw een online tasting voor haar leden, waarin de sommeliers kennismaakten met minder bekende blauwe druiven uit Spanje. Het was meteen ook een ontmoeting met een nieuwe generatie wijnbouwers. Zelfs voor VVS-leden die goed thuis zijn in de Spaanse wijngaarden zijn druiven zoals listàn negro, tinto velasco, morenillo, mando of arcos vrij onbekend. Na de degustatie was ik enthousiast. Deze proeverij was voor mij een belevenis waarin ik tal van nieuwe en verassende geuren en smaken mocht ontdekken. Heel wat collega’s deelden mijn enthousiasme. ‘Een echte eyeopener’, schreef iemand in de chat. Voor een enkeling blijven dit vreemde wijnen en was er enige ontgoocheling omdat hij de wijnen niet kon kaderen. Wie tevergeefs zoekt naar referenties van bestaande wijnstijlen of eigenschappen van bekende druiven, zal bij deze wijnen op zijn honger blijven zitten. Net het ontbreken van klassieke smaken en aroma’s is het kenmerk bij deze wijnen. Volgens mij is dit een belangrijke troef voor de hedendaagse sommelier. Met deze wijnen kan hij verrassende combinaties voorstellen aan zijn klanten. Het zijn wijnen voor avontuurlijke wijnliefhebbers, wijnen met grote persoonlijkheid en eigenheid en heel goed inzetbaar in de gastronomie. ‘Wat een geluk, er is dan toch meer dan tempranillo en garnacha in Spanje’, schreef een van mijn wijnvrienden achteraf. Voor mijn twintigste review koos ik twee wijnen uit Galicië, de wijnregio in het noordwesten van Spanje. Galicië is bekend voor zijn frisse en aromatische witte wijn op basis van albariño en godello druiven, maar vandaag staan twee zeldzame rode wijnen op de proeftafel. Beide wijnen werden geproefd in een Schott Zwiesel Ivento glas.
Wijnland Spanje, een reis door de tijd
Zoals ik in een eerdere bijdrage schreef, is een wijnreis door Spanje een reis door de tijd. Spanje is een van de oudste wijnlanden in Europa met een lange wijntraditie. Toch duurde het tot ver in de tweede helft van de vorige eeuw vooraleer de moderne wijnbouw het land bereikte. De jarenlange dictatuur hield het land in een ijzeren greep en alles dat ook maar neigde naar moderne technologie of vernieuwing werd snel de kop in gedrukt. Anderzijds, door deze jarenlange isolatie heeft Spanje een enorm potentieel aan autochtone druivenstokken, oude stokken en schitterende terroirs. Veel van die wijngaarden werden zelden behandeld met synthetische preparaten, waardoor ze vandaag een bron zijn voor biologische wijnbouw. Neem daarbij een jonge generatie wijnbouwers die kwaliteit en ecologie hoog in het vaandel dragen. De ommekeer kwam in 1986 met de toetreding tot de Europese Gemeenschap. Dat bracht een onvoorstelbare kentering teweeg. Met Europese steun sloot Spanje in ijltempo aan bij de topwijnlanden van de wereld. Gelukkig liepen de betere wijnbouwers niet in de valkuil om uitsluitend internationale, bekende druivenrassen aan te planten. Enkele voortrekkers bleven wijn maken van autochtone druiven, maar lieten ook moderne technieken toe in hun wijnkelder, zoals vergisten onder temperatuurcontrole en het gebruik van roestvrijstalen tanks.

Bodegas Forjas del Salnés Cíes Tinto 2018
DO Rias Baixas
Deze bodega is gereputeerd voor zijn schitterende albariño’s en andere witte wijnen. Toch vindt eigenaar Rodrigo Méndez de kleinschalige productie van rode wijn als een grote uitdaging. Daarvoor werkt hij samen met Raul Pérez, een van de beste oenologen van Spanje. Deze wijn is een blend van drie inheemse druiven: 70 % caiño, 15 % espadeiro en 15 % loureiro tinto. Caiño is een traditionele Galicische druif, die zowel witte als blauwe druiven voortbrengt. Hij groeit ook in het noorden van Portugal. Op dit moment is slechts 178 ha aangeplant. Caiño wordt vooral gebruikt in assemblages. Espadeiro is synoniem voor de Franse druif camaraou noir, die afkomstig is uit het Zuidwesten. Het is niet duidelijk hoe de druif in Galicië is beland. Er is slechts 137 ha aangeplant. Loureiro tinto is afkomstig uit Vino Verde in Portugal. Ook deze druif bestaat in wit en blauw. De aanplant van de blauwe loureiro tinto is minimaal. Volgens Jancis Robinson die er onderzoek naar deed, zou slechts 12 ha aangeplant zijn. De druiven groeien in kleine wijngaarden dicht bij de Atlantische Oceaan, waar de oceaanwind voor de nodige koelte zorgt. De bodem is samengesteld uit zand en graniet en de 60 tot 80 jaar oude ranken zijn aangeplant in pergola. Deze vorm van opbinden houdt schimmel tegen en zorgt voor een droge omgeving. Na de manuele oogst worden de druiven volledig ontrist en vergist de most op natuurlijke wijze in roestvrijstalen tanks. Daarna volgt de malolactische gisting en een rijping van 12 maanden, deels in oudere fusten van 1500 liter, deels in gebruikte barriques. Van deze wijn worden slechts 600 flessen geproduceerd.
In het glas
De kleur is jong, kersenrood met een paarse tint. Onmiddellijk ruik ik veel kersen die snel evolueren naar donker en rood fruit. Wat later komen aantrekkelijke florale geuren opzetten. Na opschudden krijgen we meer kruidige geuren en iets verfrissend dat me doet denken aan munt met fruit. De smaak is heel sappig en fruitig, met een opvallende, opwekkende fraîcheur. De tannines zijn present, eerder zachtaardig en op sublieme manier ingebed in het fruit. Dit is een elegante, slanke wijn die nu op dronk is, maar veel potentieel heeft. Laat hem gerust nog vier tot vijf jaar in je kelder rijpen. Een wijn met zoveel frisheid en fruitig sap vraagt naar een stukje gegrild rundsvlees van Rubia Gallega. Wie houdt van gerechten met tomaten vindt hier een ideale partner. Zelf hou ik van de Galicische keuken en dan kies ik voor Pulpo a Feira, platgeslagen en gegrilde pulpo met verste tomaten, look, piment, olijfolie en citrus. Je kunt deze wijn ook serveren bij geitenkaas.
18,69 euro bij La Buena Vida https://www.labuenavida.be/
Algueira Serradelo 2015
DO Ribeira Sacra
Fernando Gonzalez was in een vorig leven bankier in Madrid, maar 25 jaar geleden keerde hij terug naar zijn geboortestreek om een levensdroom waar te maken. Hij wilde de wijnbouw in de verlaten regio van Ribeira Sacra weer leven in blazen. Zijn eerste aankoop was een perceel met heel oude ranken op een helling langs de Miño rivier. Ribeira Sacra is wellicht de meest spectaculaire wijnregio van Spanje. Het bergachtige gebied is samengesteld uit extreem steile hellingen die heel moeilijk te bewerken zijn. De wijngaarden bestaan volledig uit terrasbouw. Tijdens de oogst zijn sommige wijngaarden enkel te bereiken via de rivier, terwijl andere stukken tot 700 m hoog liggen. Hier en daar worden muurtjes gebouwd om de smalle richels bijeen te houden. Fernando maakte van de restauratie van deze oude wijngaarden zijn levenswerk. Hij leerde de ‘stiel’ bij Raul Pérez en dat betekent zo natuurlijk mogelijk vinifiëren. Biodynamische wijnbouw, ultra kleine rendementen en natuurlijke vergisting zijn het handelsmerk van Bodega Algueira. Het kleine domein is 16 ha groot en omvat meer dan 40 kleine percelen. Deze wijn is gemaakt van brancellao of albarello druiven van gemiddeld 80 jaar oud in een terroir met zwarte schiste. Brancellao is een zeldzame druif die beperkt voorkomt in Portugal en Spanje. Wellicht zijn in beide landen samen niet meer dan 80 ha aangeplant. Hij is verwant aan sercial, een druif die ook voorkomt in Madeira. Tot de jaren ’70 werd brancellao geteeld voor Dão wijnen en was hij ook een onderdeel in de blend voor Porto. Onze wijn werd vergist in roestvrijstalen tanks. Daarna rijpte hij 12 maanden in oudere barriques. Deze wijn uit 2015 blijft na de botteling, enkele jaren op het domein vooraleer hij op de markt komt.
In het glas
In mijn glas merk ik onmiddellijk een geëvolueerde kleur met een opvallende oranje rand. De lange flesrijping op het domein is hier goed merkbaar. De aroma’s zijn intens met gestoofde pruimen, potpourri, specerijen en gerookt vlees. Wat een complexe aanzet. Na opschudden krijgen we meer kruidige tonen en ik merk ook specerijen, maar ook de pruimedanten tonen zich opnieuw. De smaak is vol, rijk en aromatisch. Ik proef een evenwichtig zuur met goed volume en structuur en presente, eerder rustieke tannines. Dit is een krachtige volumineuze wijn die vraagt naar een passend gerecht. Serveer hem met wildgerechten en een lichtzoete garnituur. Een collega suggereerde gisteren een chutney van pruimen met kaneel. De kracht en smaak van deze wijn passen ook goed met allerhande lam- en rundsstoofpotten waarin specerijen zijn verwerkt. Een andere collega suggereerde gestoofde geit uit Galicië. Deze gastronomische wijn kan tot 10 jaar bewaren in een goede kelder.
41,96 euro bij La Buena Vida https://www.labuenavida.be/