Op zondag 14 juni 2014 werd in de schitterende omgeving van het bezoekerscentrum van Duvel Moortgat in Puurs, de 3de editie van de Bistronomiegids voorgesteld.
Uitgevers Johannes Denis en Steve Engels vroegen me om bij deze gelegenheid een bijdrage te leveren met de-voor-de-hand-liggende vraag: Wat is voor mij Bistronomie?
Dit was mijn antwoord.
In een vorige editie van deze Bistronomiegids schreef ik een kleine bijdrage over de geur van Bistronomie. Ik geloof heel erg in het belang van de geur. Zonder geursensatie, smaakt alles hetzelfde. Geuren zijn de kampioen van de herinnering.
Van al onze zintuigen zijn vooral geuren in staat om verloren gewaande herinneringen op te roepen. Veel herinneringen uit onze kinderjaren zijn gelinkt aan de geur. Onze sterkste voedselherinneringen zijn omzeggens altijd gelinkt zijn aan de geur.
Ik denk dat ik gevoelig ben voor het fameuze ‘Proustfenomeen’.
De Franse schrijver Marcel Proust laat in zijn boek ‘A la recherche du temps perdu’ de hoofdpersoon een intens gevoel van vreugde beleven. Een vreugdegevoel dat hij niet thuis kan brengen, maar die ontstaat, nadat hij een koekje, een madeleine, in lindebloesemthee sopt en opeet. Achteraf beseft hij dat de geur en de smaak van dat moment hem doet denken aan zijn gelukkige jeugd.
Bij mij denk ik dan aan de geur van vers gebakken brood, van lavendel of de geur van traag opgegoten koffie, de pruttelende soep op de kachel of de langzaam gegaarde kip van mijn moeder met 40 lookteentjes; heel ons huis rook dagenlang naar die hemelse geur van look, kip en wijn. De geur van Château la Tour de By, het glas Médoc dat mijn vader open deed op zondag, mijn eerste kennismaking met wijn overigens..
Het zijn herinneringen naar geuren van warmte en nostalgie uit een heerlijk lekkere kindertijd. Misschien voelen jullie nu ook dat beetje Proust in je hoofd? Vandaag doe ik opnieuw veel mooie geur ervaringen op.
Tijdens mijn Bistronomische omzwervingen langs verschillende zaken onthoud ik opnieuw de geur. De geur van vers bereide producten die mij tegemoet komen uit open keukens, grillades, haardvuren en terrasgeuren, kortom de geur van zich thuis voelen. De geur van terroir.
Als auteur hou ik van de geur van een vers gedrukt boek. Zo een boek dat je voor de eerste keer in je handen krijgt. Je bladert in het boek en ruikt de geur van verwachting en inhoud. Snuivend als een jonge hond aan een vers been. Een nieuw boek ademt emotie en aandacht.
Zo ruik ik de nieuwe Bistronomiegids. Hij ruikt naar een culinair jaar vol hunker en verlangen.