26/02/2021

Wekelijks neem ik twee wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee Roemeense wijnen op de proeftafel.

Wat voorafging
Vorig jaar bezochten we de tentoonstelling Dacia Felix over de geschiedenis van Roemenië in het Gallo-Romeins Museum in Tongeren. Geheel in de sfeer van de tentoonstelling werden in het museumrestaurant degelijke Roemeense wijnen geschonken. Onze belangstelling voor dit mysterieuze land werd er alleen maar groter door. Roemenië is het grootste wijnland van Zuidoost-Europa en genoot ooit een grote reputatie voor zijn zoete wijn uit de Cotnari regio. In die tijd werd hij in één naam genoemd met de Hongaarse Tokaji. Wijnbouw is al sinds mensenheugenis aanwezig, met een grote variatie aan wijntypes en stijlen. Het land heeft dezelfde breedtegraad als Frankrijk, maar in Roemenië heerst een continentaal klimaat met vrij grote temperatuurverschillen tussen hete zomers en koude winters.  We maken kennis met twee wijnen van een van de leidinggevende domeinen.

Cramela Reca Winery
Cramela Reca is een van de grootste wijndomeinen van Roemenië. Het aanbod is ruim en omvat verschillende labels in alle budgetten. Elvira en Philip Cox, zij is Roemeense, hij is Engels, zijn beiden gemangeld in de Roemeense wijnbouw. Nog tijdens het communisme waren ze al enkele jaren actief en na de omwentelingen slaagden zij erin om grote stukken landerijen te huren en aan te kopen. Vandaag omvat het domein meer dan 1000 hectare, verdeeld over zes kleinere entiteiten. De wijnproductie wordt opgevolgd door een Australisch-Spaans koppel Nora Iriate en Hartley Smithers. Tijdens de Europese winters werken deze flying winemakers in Australië om tegen de zomer terug te keren naar Roemenië waar ze de oogst en de vinificatie opvolgen. Het wijndomein ligt in Recas, een stad in het zuidwesten van Roemenië. Op onze proeftafel staan Solo Quinta, uitgeroepen tot beste witte wijn van Roemenië en hun prestige wijn Cuvée Überland, gemaakt van druiven die rijpten in een afgebakende wijngaard.

Solo Quinta White 2016
DOC Banat

Vijf druiven zijn verwerkt in deze wijn. De blend bestaat uit sauvignon blanc, chardonnay, muscat ottonel en de autochtone druiven feteasca regala en novac. Deze laatste druif vind je omzeggens alleen in rode blends, waar hij voor enige frisheid zorgt. Om een witte wijn te verkrijgen werden de blauwe novac trossen snel geperst waardoor je kleurloos sap verkrijgt. In de blend levert elke druif een specifieke bijdrage. Sauvignon blanc zorgt voor fraîcheur, muscat ottonel is heel aromatisch, chardonnay zorgt voor ondersteunende structuur en feteasca regala, letterlijk vertaald, het koninklijke meisje, levert eveneens fijne zuren en aroma’s. Deze laatste druif wordt op zeer lage temperatuur vergist. De volledige opbrengst van de chardonnay druiven  gist en rijpt drie maanden in Transsylvanische eiken barriques. We proeven de laatste jaargang van Solo Quinta. De wijn is niet verdwenen, maar sinds 2017 wordt de naam ‘Solo Quinta’ voorbehouden aan de binnenlandse markt. In hetzelfde jaar werd een nieuw label vastgelegd voor de export: Wildflower Cuvée White Reserva. Het gaat om dezelfde wijn, maar sinds 2017 wordt novac niet meer toegevoegd in de blend. Naar verluidt is Solo Quinta een van de favorieten in restaurant Maze van Gordon Ramsaey. Is dat een referentie, vroeg ik me af, toen we deze wijn op onze proeftafel kregen. We nemen de proef op de tong.

In het glas

Deze wijn wordt geproefd uit een Spiegelau Authentis Bourgogne glas. We schenken hem bij een temperatuur van 9°C. De kleur is enigszins geëvolueerd met een intens goudgele gloed en strogele reflecties. De geuren zijn heel aantrekkelijk en vrij complex. Het is duidelijk dat de verschillende druiven voor veel aromacomponenten zorgen. In de aanzet ruik ik al snel acaciahoning, boter en lichte toastaroma’s. Hier speelt de korte houtlagering in nieuw hout mee. Onmiddellijk daarna komt tropisch fruit naar voor met veel rijpe ananas en mango. Nog later, bij het opschudden, is het de beurt aan rijpe peer en abrikoos. Daarna komen frissere tonen opzetten. Ik ruik daarbij de strakke invloed van sauvignon blanc. De complexiteit van de aroma’s wordt ruimschoots bevestigd in het mondgevoel. Onmiddellijk proef je een mooi evenwicht tussen frisse en fluwelige smaken. De wijn is mondvullend en aromarijk en hij eindigt met een lange afdronk die lang blijft nagalmen. Deze wijn uit 2016 is nu perfect op dronk. We serveren hem straks bij onze huisgemaakte zalmlasagne met spinazie. Daarnaast past hij uitstekend met gebakken gevogelte, langzaam gegaard wit vlees zoals kalfsvlees ‘blanquette’, witschimmelkazen en gegratineerde pastagerechten.

12,95 euro www.tezauro.be (Wildflower Cuvée Blanc Reserva)

Cramele Reca Cuvée Überland ‘Single Vineyard’ 2012
DOC Recas

Ook deze wijn wordt geproefd in een Spiegelau Authentis glas. Deze wijn heeft een klassieke samenstelling van 30,20 % merlot en 69,8 % cabernet sauvignon. Het is een blend die omzeggens in alle delen van de wereld wordt gemaakt. Niets nieuws onder zon, denk je dan. Toch onderscheidt deze wijn zich van andere soortgelijke wijnen. Met enige trots wordt verwezen naar Amarone. Dat komt omdat, in de beste percelen, een deel van de druiven ingedroogd worden. Het drogen gebeurt in de wijngaard en niet op matten of droogkamers zoals bij Amarone. Het gaat als volgt: na de oogst blijft een selectie van de druiven verder rijpen. Daarvoor worden de takken van de tros doorgeknipt. Op die manier is er geen contact meer tussen tros en rank en stopt de sapstroom.  Deze ‘cone-cut-dried’, het drogen aan de stam, duurt tussen één en drie weken naargelang de weersomstandigheden. De ingreep zorgt voor een diep geconcentreerd sap en aroma’s van viooltjes en geconcentreerde kersen, die ons enigszins doen denken aan Amarone. Het sap van de gedroogde druiven wordt toegevoegd aan de gistende most. Na de gisting rijpt deze wijn 12 maanden in Franse barriques.

In het glas

Ondanks zijn leeftijd, hij is intussen acht jaar, merken we nog altijd een robijnrode kleur waarin paarse tonen aanwezig zijn. Het zicht kan ons al op het verkeerde been zetten.
De aroma’s zijn intens en zelfs een beetje overweldigend. We ruiken achtereenvolgens rijp rood fruit met opvallende kersen, maar ook rijkere geuren van pruimen, krenten en gekonfijte vijgen. Na het opschudden wordt alles veel complexer met specerijen zoals zwarte peper, kruidnagel en kaneel. Iets later worden we dan toch beloond met een vleugje viooltjes die zich discreet tonen. Na het proeven liet ik mijn glas een uur staan en volgde om het kwartier de evolutie in de aroma’s. Toen kwamen verouderingsgeuren en de invloed van de houtlagering naar voren met gerookte aroma’s, vanille en cederhout. Volgens de informatie van de producent kan deze wijn tot twintig jaar bewaren. Persoonlijk vind ik dat hij nu, na acht jaar, perfect op dronk is. Wat een mooi evenwicht. Het alcoholgehalte van 14% wordt vlot gecounterd door fijne zuren en veel kersenfruit. De tannines zijn present maar opvallend fluwelig. Hij heeft een lange, smaakrijke afdronk. Ik hou van zijn peperachtige nasmaak.
Serveer deze complexe schoonheid met ‘slow cooking’ food, zoals traag gegaard rundsvlees in rode wijn met aromaten, wild in het najaar, gegrilde eendenborst met Szechuanpeper of degusteer hem met een stukje 18 maanden gerijpte Old Groendal.

25,26 euro www.tezauro.be (recentere oogstjaren)

19/02/2021

Wekelijks neem ik twee of drie wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee of drie wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee Belgische mousserende wijnen op de proeftafel.

Wat voorafging

Velen weten dat ik de Belgische wijn een warm hart toedraag. Al enkele decennia volg ik alle nieuws en nieuwigheden, maar ik moet eerlijk toegeven dat het laatste jaren heel snel gaat. Overal in Vlaanderen en Wallonië ontstaan nieuwe domeinen en zoeken enthousiaste en in de meeste gevallen goed gevormde wijnboeren naar een stukje grond. Op de laatste dag van 2020 stuurde Jan, een van mijn wijnvrienden een enthousiast berichtje met de dringende oproep om zo snel mogelijk de Proone Parel te proeven. Jan was een van de eerste mensen die deze mousserende wijn uit Hooglede kon proeven en dat mocht ik geweten hebben. In dezelfde periode kwam hier een fles mousserende LZ37 in huis. LZ37 is een wijn met een verhaal en wordt geproduceerd in Merelbeke. Deze week staan twee mousserende wijnen op de proeftafel van de vrijdagreviews. Twee wijnen van nieuwe domeinen. We proefden beide wijnen in een Lehman Jamesse glas.

De Proone Parel

Hun beroep bracht Dirk en Martine naar het centrum van West-Vlaanderen. Dirk is afkomstig van Aalst en heeft altijd veel interesse gehad voor wijnbouw en andere teelten. Martine houdt het op fruit, dat zij verwerkt in lekkere confituren en chutneys. Zij ontwierp ook het etiket van deze wijn. Hij volgde een opleiding wijnmaker en experimenteerde lange tijd met bier en vruchtenwijnen. Het koppel woont aan de rand van het hooggelegen dorp Hooglede. De gemeente ligt 50m boven de zeespiegel en is een uitloper van het plateau van Tielt. In 2013 plantte Dirk zijn eerste stokken chardonnay, pinot noir, pinot gris, zweigelt, regent en sieger. Van meet af aan kozen zij voor de productie van mousserende wijn. Tot op vandaag blijft dit de belangrijkste productie, naast een weinig rosé en witte wijn. De wijngaard ligt omzeggens op het hoogste punt van het dorp en is perfect zuidelijk gericht. De bodem wordt bewerkt volgens het principe van de ‘verstandige strijd’, wat inhoudt dat er geen herbiciden en pesticiden worden gebruikt. Toch is het gebruik van een antischimmelmiddel soms noodzakelijk. Dirk is medisch geschoold. Hij is een wetenschapper die ernstig nadenkt over de manier waarop hij aan wijnbouw doet. Elke handeling en dagelijks werk in de wijngaard wordt secuur bijgehouden en geanalyseerd. Het resultaat in de fles bewijst dat op ‘Hooglede berg’, veelbelovende wijnen rijpen. Op dit moment liggen de oogsten van 2018 en 2019 sur latte om eind dit jaar af te werken.

In het glas

De Proone Parel is gemaakt op basis van het oogstjaar 2017. Hij is samengesteld uit 70% chardonnay, 15% pinot gris en 15% sieger. De wijn vergistte in roestvrijstalen tanks en bleef één jaar rijpen op de fijne lie. Hij onderging geen malo om zoveel mogelijk fraîcheur in de wijn te behouden. Na de opstart van de tweede gisting bleef de wijn 30 maanden sur latte. Daarna volgde een manuele remuage en dégorgement à la volée. Uiteindelijk kreeg hij 4 gr suiker mee. We kunnen dus spreken van een mousserende wijn extra brut. Ter info: sieger heeft als ouders gewürztraminer en madeleine angevine. Het is een vroegrijpende druif die het goed doet in ons klimaat. Hij wordt vaak gebruikt in blends. Met een ouder als gewürztraminer zorgt hij in de wijn voor extra aroma’s en volume.
Deze wijn heeft een mooie, ultrafijne mousse en een kroontje dat lang blijft. De geuren zijn in eerste instantie discreet, iets wat ik nog wel eens vaststel bij wijnen die laag gedoseerd zijn. Na enkele seconden in ons glas komen frisse tonen naar voren, samen met citrus. Ik herken duidelijk mandarijnen en sinaasappelzeste. Wat later ruik ik meer florale geuren en ook een subtiele invloed van autolyse met wat biscuit en verse gist. De smaak is fris en vrij strak met een goed middenpalet. De mousse ‘explosie’ in de mond is fijn en heel aangenaam. Wat ook opvalt is de lange afdronk met op het einde een zachte, fluwelige smaak en licht bittertje. Deze wijn is evenwichtig gedoseerd en als eerste productie bijzonder geslaagd. Perfect als aperitief. Na onze degustatie dronken we hem met vers gepelde garnalen, kokkels en krabpoten uit het vuistje. Een perfecte combinatie.

15,00 euro https://deproone.be/

LZ37 Mousserende Wijn 2018

Wijngaard Het Verhaal LZ is ook het verhaal van Wouter Bogaert. Hij is fotograaf en wijnmaker. LZ 33, LZ35 en LZ37 zijn letters en nummers die verwijzen naar Duitse Zeppelins, de gigantische luchtballonnen die ingezet werden tijdens de Eerste Wereldoorlog. Ze waren gestationeerd op het oude, verdwenen vliegveld vlak bij de dorpen Lemberge en Gontrode. Van hieruit vertrokken de oorlogsballonnen richting Londen om daar vernieling en paniek te zaaien. Waar ooit de basis lag van oorlogsgeweld groeien en rijpen vandaag druiven. Toch wil Wouter het verleden en de herinnering levend houden door de nummers van de Zeppelins te gebruiken als naam voor zijn wijnen. Hij plantte zijn eerste stokken in 2015. De wijngaard heeft slechts drie druivenrassen: chardonnay, auxerrrois en lemberger, meteen ook de blend van de wijn op onze proeftafel. De bodem van de wijngaard is licht hellend en bestaat uit zandleem. Wouter werkt natuurvriendelijk en gebruikt geen herbiciden en pesticiden. Hij kiest ook heel bewust voor lage rendementen en is niet bang om een groene oogst toe te passen. Tijdens de oogst wordt al in de wijngaard een strenge selectie doorgevoerd: enkel het mooiste fruit wordt verwerkt. Hij past ook sommige antroposofische principes toe zoals rekening houden met de maanstanden. Naast de LZ37 worden ook twee stille wijnen geproduceerd: LZ33 op basis van auxerrois en LZ35 op basis van chardonnay.

In het glas

De LZ37 is een wijn uit één oogstjaar. Al het fruit van 2018 is in deze wijn verwerkt. De basis is 50% auxerrois, 25% chardonnay en 25% lemberger. Lemberger is van oorsprong een Oostenrijkse druif die vooral gekend is als blaufrankisch. Hij ligt aan de basis van mooie, rode wijnen in de regio van Burgenland. Iets oostelijker, in Hongarije wordt hij kékfrankos genoemd. Auxerrrois is veelvuldig aanwezig in Elzas en Lotharingen. Het is een druif die zich goed leent voor mousserende wijn en wordt vooral gebruikt bij de productie van Crémant d’Alsace.
Na de oogst volgt een zachte persing en een eerste gisting in roestvrijstalen tanks. Daarna blijft de wijn 9 maanden rijpen op de fijne lie. Net als bij de Proone Parel wordt geen malo toegepast. Bij de tweede gisting op fles gaat de wijn voor 15 maanden sur latte. Aansluitend volgt de manuele remuage en dégorgement. Uiteindelijk geeft Wouter deze wijn een lichte dosage van 3 gram, wat de wijn het predicaat extra brut oplevert.
We krijgen een witgele wijn in het glas met een fijne mousse die continue stroomt naar de oppervlakte en daar een mooi kroontje vormt. De eerste indruk van de geur is aangenaam met veel variatie. We ruiken fris fruit, kruiden en florale tonen door elkaar. Na wat opwarmen onderscheiden we discrete citrus en pompelmoeszeste, een hint van appel en ook de zachte geur van lindebloesem. De smaak is levendig met een heel aangename mousse. Hier proeven we opnieuw de frisse aroma’s van citrus en pompelmoes die langzaam uitdoven en overgaan in rijp geel fruit. Wat de wijn zo aantrekkelijk maakt is hier opnieuw de zachte, eerder fluwelige afdronk die vrij lang duurt. Zowel de LZ37 als de Proone Parel zijn perfect gedoseerd. Hier is over nagedacht en wellicht veel geproefd.
Dit is een lekkere aperitiefwijn die je perfect kan doordrinken bij een voorgerecht met zeevruchten, geitenkaas onder de grill en carpaccio van coeur de boeuf tomaten met schilfers grana padano. .

19,00 euro https://wijngaardhetverhaal.be/

12/02/2021

Wekelijks neem ik twee of drie wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee of drie wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee wijnen uit het Venetiaanse hinterland op de proeftafel.

Wat voorafging
Een van onze laatste trips naar Italië bracht ons van Turijn via Milaan en Verona naar Venetië. Een onvergetelijke roadtrip waar we telkens drie dagen in de beroemde steden verbleven. In elke stad verkenden we de betere trattorie en dronken uitsluitend plaatselijke wijn. We lieten ons leiden door de sommelier die meestal gecharmeerd was en met graagte een fles regionale wijn op tafel zette. De stedentrip was niet alleen een ontdekkingsreis naar geschiedenis en cultuur, we maakte volop kennis met verschillende autochtone druivenrassen. Het verlangen om weer te reizen en wijngaarden te verkennen groeit met de dag. Vandaar dat we deze week vloeibare herinneringen in ons glas gieten. Maak kennis met ribolla gialla en friulano.

Tenuta Mosole Eleo 2017
Lison DOCG

Lison is een jonge DOCG (erkend in 2011) en dient uitsluitend voor witte wijn. Het is een interregionale appellatie die zowel in Veneto als in Friuli ligt. Het wijngebied geniet van een evenwichtig klimaat dat beïnvloed wordt door de nabijheid van de Adriatische Zee. Hier bewerkt Lucio Mosole zijn 32 ha wijngaarden. Hij oogst en verwerkt uitsluitend zijn eigen druiven. Volledig in de lijn van de gebruiken in de regio maakt hij veel ‘monocépages’, wijn gemaakt van één druif. Elio 2017 is geproduceerd van 100% tai of friulano. Vroeger heette de druif Tocai friulano, maar sinds 2007 mag deze naam niet meer gebruikt worden omdat de naam verwarring zou scheppen met de Hongaarse Tokay wijnen. Hetzelfde gebeurde in de Elzas met (tokay) pinot gris wijnen. Het valt op dat de wijnbouwers in Veneto en in Friuli twee verschillende namen gebruiken: tai en friulano. Het is een populaire druif die bij de plaatselijke wijnbouwers graag geteeld en verwerkt wordt. Dertig jaar geleden ontdekten wetenschappers van de beroemde universiteit van Davis in Californië de verwantschap van friulano met sauvignonasse, een verdwenen druif uit Bordeaux. Daar moest hij de duimen leggen voor de populairdere sauvignon blanc. Hoe de druif in deze oostelijke regio van Italië terecht kwam bestaat (nog) geen duidelijkheid.
Voor deze wijn gebruikt Lucio druiven uit de oudste en beste percelen. Na de zachte persing gist deze wijn op lage temperatuur. Daarna blijft hij negen maanden in contact met de fijne lie. Hij wordt in het tweede jaar na de oogst op de markt gebracht.

In het glas
We proeven deze wijn in een Riedel Bourgogne glas. De aantrekkelijke kleur is licht goudgeel met een mooie schittering. Zijn geuren zijn verleidelijk en heel zuiver. De eerder discrete aanzet verandert al snel naar aroma’s van wit fruit waarin we perziken en gekonfijte abrikoos herkennen. Wat later, na opschudden van ons glas, komen opvallend frisse tonen naar voren en een hint van amandelbloesem. De subtiele en fijne geuren worden bevestigd in de smaak die zowel breed smakend als fris is. Dat zorgt voor een evenwichtig en elegant mondgevoel. Hij eindigt met een middellange afdronk. Een wijn die nu drinkklaar is, maar nog twee jaar mee kan in een goede kelder.
Na het proeven kwamen twee huisgemaakte lasagnes op tafel. De ene pasta was bereid met verse zalm en de andere was gevuld met verse artisjok. Beide gerechten pasten perfect met de Elio 2017. Het zalvende van de saus en de pittige, licht vegetale smaak van de artisjok had mijn voorkeur. De wijn werd iets strakker bij het gerecht maar behield wel voldoende volume in de mond. Een interessante oefening. Je kunt deze wijn combineren met risotto en gebakken gamba, gerechten met gesmolten en gegratineerde kaas, asperges met garnalen en witschimmelkazen.

12,00 euro verkrijgbaar via http://www.prelibum.com/

Tenuta Mosole Ribolla Gialla 2019
IGT Venezia Giulia

Ribolla Gialla is een interessante en boeiende druif die zowel in Italië als in Slovenië wordt geteeld. De druif heeft een lange geschiedenis en werd al vernoemd in de 13^de eeuw. Doorheen de eeuwen werd hij in gedichten en liederen geroemd en aan de hoven van Venetië en Trieste geschonken. Wetenschappers ontdekten de oorsprong van ribolla gialla in Griekenland waar hij robola wordt genoemd. In Slovenië groeit hij vooral in de regio rond Goriska en Brda. Daar is hij bekend als rebula. Wellicht verbouwt het overgrote deel van de wijnbouwers in het oosten van Italië de druif en je vindt hem in alle stijlen en vormen. Vooral ten noorden van Trieste is er veel ribolla gialla aangeplant.
Sommige, zoals de wijn in dit review, zijn gemaakt om eerder jong te consumeren, anderen vinifiëren ribolla gialla in eiken vaten om te laten verouderen en adepten van orange wines vinden in deze druif een uitstekende partner. Er zijn beroemde voorbeelden van ribolla gialla die gisten en rijpten in (gebruikte) eiken vaten, fusten en amfora’s. Naast al deze wijnstijlen worden ook interessante schuimwijn gemaakt van ribolla gialla. Voer voor een andere bijdrage.
De wijngaarden voor deze wijn liggen op de grens tussen Veneto en Friuli. Deze wijn uit 2019 werd geoogst op het einde van september en vergistte op 16°C in roestvrijstalen tanks. De gisting op lage temperatuur zorgt voor veel fraîcheur en dat konden we goed merken bij de degustatie. Na de gisting blijft de wijn nog zes maanden in contact met de fijne lie.

In het glas
Het zicht toont ons een licht goudgele kleur met een opvallende groene schijn. De geuren zijn aangenaam met bloemige en intens fruitige aroma’s, waarin we meloen en rijpe appel herkennen. Wat later, na opschudden van ons glas, komen rijpere en pittiger geuren naar voor. We ruiken jasmijn en een subtiele hint van peper.
De smaak zet zacht aan, maar wordt al snel pittig fris. Ook in de smaak spelen fruitige aroma’s met een licht kruidige toets. De balans is evenwichtig met goed volume en een fijne fraîcheur in de middellange afdronk. Je kunt deze wijn perfect drinken als aperitief, maar hij is ook inzetbaar in de gastronomie.  Door zijn evenwicht en licht kruidige smaak gaat hij perfect samen met pastagerechten met lichte sausen, tomaten met mozzarella, gebakken inktvis met look, citroen en peterselie, Gentse waterzooi met vis en kaas-en charcuterieschotels.

10.00 euro verkrijgbaar via http://www.prelibum.com/

05/02/2021

Wekelijks neem ik twee of drie wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee of drie wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee Aussies op de proeftafel.

Wat voorafging
Terroir in Australië? Je had het me niet kunnen wijsmaken. Wie zou het geloven dat we in een broeierig, heet land vol irrigatie en massaproductie terroir gevoelige wijnen zouden proeven. Australië heeft een industrieel wijnimago met veel reusachtige wijnfabrieken – ze doen me denken aan raffinaderijen in de haven van Antwerpen – die veel eenvoudige standaardwijnen leveren. Maar het onwaarschijnlijke is waar. Neem nu Moorooduc Estate, in Mornington Peninsula, een schiereiland op enkele uren rijden van Melbourne. Dr. Richard McIntyre onderzocht de bodem van zijn 8 hectare wijngaarden en deelde ze op in kleine percelen, waarbij hij de expressie van de bodem weergeeft in zijn wijnen. Wijn gemaakt met endogene gisten en gerijpt in Franse eiken vaten. We wisten niet wat we proefden. Zuiver fruit, zalvende tannines en een subtiele frisse minerale smaak. Waren we wel in Australië? En wat te denken van de boeiende wijnen van Lindsay Ross, die met zijn Sheepshank shiraz grote ogen opzet. Zijn druiven groeien in een kleine wijngaard van 3,5 hectaren, waarin hij streng selecteert op basis van hoogteligging en situering van de percelen. Ze gisten op natuurlijke wijze en de wijn smaakt heerlijk fris en complex. Ik moest bij mijn bezoek aan deze wijngaarden onvermijdelijk denken aan de beroemde Franse professor Claude Bourguignon die meer dan 25 jaar geleden stelde dat Australië niets te bieden heeft op vlak van terroir. Dat moet hij toch eens herbekijken. Onwaarschijnlijk mooie wijnen, mate.

Pfeiffer Carlyle Chardonnay Marsanne 2018
Rutherglen North East Victoria

Eerder was Rutherglen een streek waar goudzoekers neerstreken, maar in de tweede helft van de 19^de eeuw bleek wijnbouw een betere investering. Dat bleef zo tot op vandaag. In de streek zijn enkele grote spelers actief, maar ook talrijke kleine wijndomeinen. De regio trok in de jaren ’80 en ’90 van vorige eeuw een nieuw soort wijnbouwers aan. Veel stadsmensen, hooggeschoolden en gefortuneerde industriëlen investeerden in ‘weekend’ wijnbouw. Deze ‘boutique wineries’ zorgen nog steeds voor de grote faam van Rutherglen. Chris Pfeiffer begon zijn activiteiten in 1980 en was een van de pioniers van de nieuwe generatie. Hij wordt aanzien als een van de vaandeldragers in de regio. In 2013 kwam zijn dochter Jen meewerken op het bedrijf. Intussen heeft zij het domein volledig overgenomen en dat heeft men geweten. Op verschillende van haar wijnetiketten staat een vrouw afgebeeld met vlammend rood haar en daarmee maakt ze een statement. Deze begenadigde oenologe heeft het wijndomein een nieuw elan gegeven. De kwaliteit van de wijnen is nog verder toegenomen. In de wijngaarden worden geen synthetische producten gebruikt, er wordt niet geïrrigeerd en in de wijnkelder wordt omzeggens niet ingegrepen. Deze Carlyle 2018 is gemaakt van 71% chardonnay met toevoeging van 29% marsanne. De druiven werden geoogst in februari en maart en waren van uitstekende kwaliteit. 2018 was een warm en droog jaar met een vijfde minder opbrengst. Toch leverde het oogstjaar goede kwaliteit door de regen die in het voorjaar viel.  Deze wijn is een blend van vier percelen die apart vergist werden. Na de gisting bleef de wijn acht maanden op de fijne lie. Deze lichtgekleurde wijn heeft zachtaardige, maar prettige geuren. We proeven hem in Riedel Vinum glas. We ruiken achtereenvolgens rijpe perzik, cavaillon meloen, en een lichte hint van citrusvruchten. Na opschudden van ons glas blijven we in de fruitaroma’s hangen met iets meer citroen. De smaak is heel evenwichtig, complexloos maar heel eerlijk. Hij heeft ook een zeer aangenaam zuurtje dat blijft doorgaan in de middellange afdronk. Deze wijn is een schitterende voorbode van een vroege lente, waarin de eerste slaatjes op tafel komen of serveer hem bij een toast bereid met verse geitenkaas en citroentijm. Deze verfrissende en lichtvoetige wijn drink je binnen de twee jaar.

12,46 euro Ingevoerd door www.universalwine.be

LR Knots Sheepshank Shiraz 2010
Heathcote Bendigo Victoria

Lindsay Ross is geboren in Nieuw-Zeeland in de wijnregio van Henderson, nabij Auckland. Wijn zit hem diep in de genen. Na zijn studies werkte hij een tijd bij Montana, een groot bedrijf in Nieuw-Zeeland. Kort daarna trok hij naar Europa waar hij veel ervaring opdeed in de Rheingau. Na zijn thuiskomst in het begin van de jaren ’80, behaalde hij zijn oenologie diploma en werkte jarenlang bij het gerenommeerde familiedomein Balgownie Estate.
Hij bracht het tot chief-winemaker en kreeg veel lof voor zijn werk en de kwaliteit van de wijnen. Maar het bloed kruipt… Linsday droomde van een eigen wijngaard, trok naar verschillende regio’s in Australië en Nieuw-Zeeland en vond in 2000 zijn plek in Heathcote, een klein wijndorp op 70km van Bendigo. Zijn project is, naar Australische normen, bijzonder klein. De wijngaard is slechts 4,5 ha groot en bestaat volledig uit oude ranken die nooit behandeld werden. Hij heeft 3,5 ha shiraz, 0,5 ha malbec en viognier en 0,25 ha sangiovese. De ligging van de wijngaard is opvallend koel, met een goed aanwezige frisse wind. De niet-geïrrigeerde wijngaard heeft een Cambrium ondergrond met veel fossielen en gesteentes. ‘This is my natural vineyard’, zegt Linsday. In zijn wijngaard worden geen synthetische of andere kunstgrepen toegepast. De man is dagelijks in de weer in zijn wijngaard en de selectie van zijn druiven is uiterst secuur. Hij oogst heel lage rendementen en beseft dat dit economisch een nachtmerrie is, maar hij gelooft stellig in deze werkwijze. In de wijnkelder gebeurt alles op natuurlijke wijze: geen toevoeging van zuren, tannines, enzymen of andere verbeteraars. ‘Mijn visie en filosofie is gebaseerd op 30 jaar ervaring’ vertelt hij.
De Sheepshank Shiraz van 2010 gistte in kleine vaten en rijpte daarna nog 15 maanden in kleine barriques. Voor een wijn uit 2010 is er niet zoveel evolutie te merken in de kleur. We proeven deze wijn in een Schott Zwiesel Vina glas. Dieprood met een granaatrode rand. De geuren zijn overweldigend met zwart fruit en Dalmatische zure kers. Wat later ruiken we meer florale tonen, gekonfijte kersen en een licht gebrande toets. De complexe geuren worden subliem bevestigd in de mond. Sappige aanzet, fluwelig met edele, versmolten tannines en een opvallende, levendige en prettige aciditeit. Alles zit goed bij deze wijn. In de lange afdronk proeven we weer de zwarte chocolade en vers fruit. Dit is een kenmerkende volumineuze shiraz. Een wijn die mij doet dromen van gekonfijte lamsschouder met specerijen, tajine met kip of lam en in het najaar gestoofde boschampignons. 18,74 euro ingevoerd door www.universalwine.be