Ik kijk naar de weide recht tegenover mijn schrijftafel. Er lopen twee dikke koeien in de weide. Af en toe struinen meeuwen en andere vogels rond en vorige week genoot ik van de elegante balletpasjes van een blauwe reiger. Als hij maar uit onze vijver blijft, de snoodaard. We hebben dit jaar veel visjes. Mooie rode en oranje traag zwevende vissen en vinnige zwartjes met een lange, bijna doorzichtige staart. Ze kweken als konijnen.
Gisteren heeft Kris, de boer uit onze straat zijn jaarlijks ritueel uitgevoerd. Samen met zijn moeder controleerde hij alle palen en draden in hun weide. ‘We moeten voorzienig zijn’, zegt Monique, ‘ziet dat ze uitbreken’. Zorgvuldig lopen ze langs de rand van de weide en bekijken elke paal en draad. De twee koeien staan er naar te kijken en kauwen langzaam. Het is een mooi beeld.
In onze tuin staat Jommeke. Zo noemen we onze laagstammige berk die zo gesnoeid is, dat de takken als een Jommeke kapsel rond de stam hangen. Elk jaar knippen we hem zorgvuldig bij, zodat de boom zijn mooie kapsel behoudt. Dit jaar zit er een duivennest in de berk. Ik zie de duiven mama af en toe wegvliegen. De toekomstige papa duif, houdt alles goed in de gaten.
Bij dit mooie weer komen meesjes, mussen, libellen en andere beestjes zich laven aan het water in onze vijver. Het is een mooi zicht vanuit mijn schrijf hut. En ik laat me er graag door afleiden. Nochtans ligt er veel werk op de planken. Ik wil een aantal teksten en interviews afwerken.
Al mijn reisplannen zijn verstild. Dit voorjaar stonden Zuid-Afrika, Moskou, Lissabon, Piemonte en Bourgogne op ons lijstje. Samen met de reizen viel ook het avondwerk weg, geen lezingen, degustaties, causerieën, masterclasses meer. We beleven het allemaal van thuis.
Vandaag zouden we in normale tijden naar Piemonte afreizen. Cultuur en wijn combineren. We reizen naar Desana, een dorpje midden de rijstvelden nabij Vercelli. In dit onooglijk plekje begint onze reis met een bezoek aan de rijstboerderij van Martina en een risotto lunch bij haar tante Paola. Daarna ontmoeten we een week lang vele vrienden wijnbouwers in Barbaresco, Barolo, Roero en Monferrato. Ik wandel door het historische dorpje Cherasco en bezoeken de Romeinse site van Pollenzo. We flaneren onder de portici, de gaanderijen van koningsstad Turijn, nemen een groepsfoto in La grande Galeria van de Venaria Reale en lunchen in Ristorante Circolo dei Lettori in Turijn, midden de portretten van beroemde schrijvers en letterkundigen. Ze kijken mee in je bord. Wat een heerlijke gedachten.
Ik heb veel liefdes in de wijnwereld. Door mijn beroep kwam ik in de mooiste wijnregio’s ter wereld. Mijn favoriete reisbestemmingen zijn landen en streken waar geschiedenis, kunst, natuur, wijn en gastronomie elkaar ontmoeten. Mijn gedachten reizen verder, zuidwaarts tot het verste punt van Afrika. Midden in de lockdown was een reis naar Zuid-Afrika gepland. Ik heb een band met Zuid-Afrika. Maar dat is voor de volgende bijdrage.