02/04/2021

Wekelijks neem ik twee wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee wijnen uit Bourgogne op de proeftafel.

Wat voorafging

Vorige week kreeg ik van een van mijn beste wijnvrienden een bijzondere fles wijn cadeau. Dat gebeurt natuurlijk wel meer. Met mijn vele wijnvrienden worden regelmatig goede flessen uitgewisseld. Maar deze wijn van het oogstjaar 2015 komt uit Meursault en werd geproduceerd in de kelders van Domaine Coche-Dury. Dat maakt de wijn enigszins speciaal. Vooral ook omdat mijn vriend Ronny, van wie ik de fles kreeg, al meer dan dertig jaar lang druiven plukt op dit wereldvermaarde wijndomein. Hij kent de wijngaarden en de familie als geen ander. In 2016 schreven wij samen een reis-en wijnboek over Bourgogne met als titel ‘Ontdek Bourgogne’. Het boek kreeg onmiddellijk lovende recensies, maar viel helaas tussen twee stoelen toen enkele maanden na de verschijning onze toenmalige uitgeverij overgenomen werd door een grote groep. Die was duidelijk niet geïnteresseerd in de laatste uitgaven van onze vorige uitgever. Het boek werd nergens gepromoot, laat staan in de kijker gezet. Hoe spijtig. Want het boek is niet alleen informatief, het is vandaag nog altijd een tijdsdocument. We interviewden verschillende (jonge) talentrijke wijnbouwers, vroegen naar hun parcours en peilden naar hun visie op de hedendaagse wijnbouw in Bourgogne. Het blijven boeiende getuigenissen. Maar terug naar de wijn van deze week. Ronny wilde mijn mening horen over de invloed van het ‘warme’ oogstjaar 2015 en dat bracht mij op het idee om voor het 13^de vrijdagreview een tweede Bourgogne 2015 uit de kelder te halen. Ik kies voor een Pouilly-Fuissé ‘Autour de la Roche’ van Domaine Ferret. Deze wijn is van de hand van Audrey Braccini, een van de meest gepassioneerde wijnmaaksters in de Bourgondische wijnwereld.

Het oogstjaar 2015
Verschillende waarnemers zijn heel kritisch voor het oogstjaar 2015. Velen vinden de wijnen uit 2015 te warm, te droog, overrijp en de meeste wijnen zouden geen of weinig bewaarkracht hebben. De realiteit is natuurlijk genuanceerder. Sommige deelgebieden leden extreem onder de hitte en in bepaalde wijngaarden was er ernstige droogte stress. Na enkele koude dagen in februari, volgde een warme lente die zich stevig doorzette tijdens de zomer. De vruchtzetting en bloemzetting was in 2015 gemiddeld één maand vroeger dan in andere oogstjaren. Cijfermateriaal spreekt van een gemiddelde van 13°C in de eerste maanden van het jaar. De zomer was extreem. In Macon steeg tijdens sommige dagen in de maand juli, het kwik naar recordtemperaturen van 39°C, maar ook in de Côte d’Or werden temperaturen tot 35°C gemeten. De rode draad in dit warme oogstjaar is de droogte. Volgens informatie van het BIVB (Bureau Interprofessionnel des Vins de Bourgogne) zou in sommige regio’s tot 20 % minder regen gevallen zijn. Het warme voorjaar kende ook voordelen. De ranken hadden omzeggens geen last van schimmel en andere ziekten, waardoor heel de cyclus in optimale omstandigheden verliep. In enkele wijngaarden trok men half augustus de eerste trossen. Conclusie: een extreem vroege oogst van gezonde, maar heel snel gerijpte druiven. Voor veel wijnbouwers een grote uitdaging bij de vinificatie.

Domaine Coche-Dury Meursault 2015
Het domein Coche-Dury is wereldvermaard en dat maakt de wijnen gezocht en zeldzaam. Er is al veel inkt gevloeid over dit domein, waardoor het internationaal een ware cultstatus heeft ontwikkeld. Zeer tegen de zin van de familie Coche. ‘Wij zoeken geen groot aanzien en willen ook niet op een voetstuk worden geplaatst. Laat ons werken in onze wijngaarden, wij zijn “vignerons”, wijnboeren’, is hun stelling, bij monde van huidig eigenaar Raphaël Coche. Volledig in de lijn van zijn grootvader Georges en vader Jean-François spendeert Raphaël de meeste tijd in de wijngaard of in zijn wijnkelder. Hij slaagt erin om de traditionele werkwijzen van vader en grootvader te integreren met hedendaagse wetenschappelijke inzichten. Het domein omvat 11 ha wijngaarden. Daarvan zijn 4 ha voorzien voor de gemeentelijke appellatie Meursault. De druiven voor deze Meursault Blanc kunnen uit verschillende percelen en lieux-dits komen, afhankelijk van het oogstjaar. Daarom wordt de naam van het perceel of de herkomst van de druiven niet vermeld op het etiket. Het valt dan ook niet te verwonderen dat Raphaël voor de wijn van 2015 druiven oogstte in het noordelijk gelegen ‘Les Luchets’. Deze lieu-dit is een van de frissere wijngaarden, vlak bij de grens met buurgemeente Auxey-Duresses. Voor de lezers die thuis zijn in Meursault of een gedetailleerde kaart raadplegen: Les Luchets ligt net boven de lieux-dits Chevalières en Meix Chavaux.
Een van de belangrijkste kenmerken van de werkwijze bij Coche-Dury is het oogstmoment. Heel het jaar rond zijn vader Jean-François en Raphaël in de wijngaarden terug te vinden. Alles wat beweegt en evolueert in de wijngaard wordt rigoureus gevolgd. Op het moment van de oogst staat een ervaren ploeg van Franse en Belgische plukkers klaar om selectief en secuur te plukken. Enkel het mooiste en gezondste fruit wordt verwerkt. In de wijnkelder wordt omzeggens niet geïntervenieerd en de most vergist met endogene gisten in houten vaten van 228 l, waarvan de helft jaarlijks wordt vernieuwd. De wijnen rijpen gemiddeld tussen 15 en 22 maanden. ‘Er is geen geheim’, zegt Raphaël. Alle witte wijnen, van Bourgogne Blanc tot de beroemde Premier Cru Perrières, ondergaan een identieke vinificatie. Ook de rode wijnen worden uiterst secuur en zacht gevinifieerd. Het resultaat van deze werkwijze zijn wijnen die traag evolueren en lang kunnen bewaren. De wijnen van dit domein zijn erg gezocht en helaas wordt met de wijnen ook gespeculeerd, tot grote ergernis van Raphaël Coche. We proeven deze wijn in een Riedel Vinum Bourgogne glas op 12°C.

In het glas
Het eerste zicht toont me een heldere, zuivere wijn met goudgele tonen en een opvallende groene schijn. Kenners beweren dat dit kenmerkend is voor de Coche-Dury wijnen. De eerste geur is verrassend fris met veel citrus (bergamot). Dat had ik niet verwacht in een wijn van 2015. Na opschudden komen alle aroma’s in de wijn zich tonen. Wat een weelde. Ik ruik hazelnoot en acaciabloesem. Daartussen rijpe boter en opnieuw de frisse citrus en zelf een hint van groene appel. Later zal ik meer kruiden en rijpe steenvruchten ruiken. De complexiteit zet zich verder in de heerlijke smaak, waarbij het eerste contact in de mond opvallend fris is, opnieuw tot mijn verwondering, waarna de wijn vervloeit in een fluwelige en romige middenstructuur. De ellenlange afdronk is sappig en aromarijk met veel fruit en een lekkere notensmaak. Alles zit goed bij deze verfijnde wijn met groot potentieel. Nergens toont hij ook maar een greintje evolutie. Hij is vandaag al heerlijk, maar je kunt hem gemakkelijk tot 10 jaar bewaren in een goede kelder. De puurheid van deze wijn vraagt een eenvoudig gerecht. We trokken naar onze buur, een forelkweker en kochten twee beekforellen. Deze vissen hebben vaster vlees dan de traditionele regenboogforel. We lieten de beestjes langzaam garen in echte hoeveboter, waarbij ik op het einde van de gaartijd enkele druppels citroen perste over de forellen. Het korstje en de subtiele botersmaak met frisse tonen vloeide als het ware samen met de smaak van de wijn. Om wat contrast te geven serveerden we een krokante sla ‘mil’herbes’ met dragon, bieslook, platte peterselie, notensla en veldsla, op smaak gebracht met olijfolie en chardonnay azijn. Eenvoud is niet eenvoudig, zei ooit een sterrenchef.
Andere combinaties met deze wijn: krokant gebakken zwezeriken, Chaource, Brillat-Savarin en andere witschimmelkazen, kreeft op de grill en andere visgerechten ‘meunière’.

Deze wijn wordt ingevoerd door www.young-charly.com  en www.vinotheek.be

Domaine J.A. Ferret Pouilly-Fuissé Autour de la Roche 2015
Domaine Ferret is een historisch domein dat al decennialang tot de beste wijnhuizen van Pouilly Fuissé behoort. Het is niet alleen een topdomein, het wijnhuis heeft ook een opvallende geschiedenis. Sinds 1840 wordt Domaine Ferret geleid door een vrouw. In deze geschiedenis speelt Jeanne Ferret een belangrijke rol. Zij leidde het domein na WO II. Deze kranige dame was de eerste wijnbouwer in Pouilly-Fuissé die haar wijn op flessen trok. Tot dan werden alle wijn ‘en vrac’ aan négociants verkocht. Daarnaast gaf zij ook de aanzet om de beste wijngaarden te onderscheiden van minder goed gelegen percelen. Zij vinifieerde haar goed gelegen wijngaarden apart en onderscheidde ze met speciale vermeldingen: Tête de Cru en Cuvée Hors Classe. Na het overlijden van haar kinderloze dochter Colette werd het domein verkocht aan het handelshuis Louis Jadot. Geheel in de geest van de geschiedenis zocht Louis Jadot naar een vrouw om Domaine Ferret te leiden. Zij vroegen de talentrijke Audrey Braccini om de leiding van het domein op zich te nemen, een beslissing die hen geen windeieren heeft gelegd. Sinds haar aankomst in 2008 is de kwaliteit alsmaar toegenomen en bracht Audrey de wijnen naar de absolute top. ‘Er zijn geen mirakels’, zegt ook Audrey ‘je moet respect hebben voor het patrimonium, zowel voor de bodem, de wijngaard als voor de mens’. Dat doet ze met een doorgedreven parcelaire vinificatie, met respect voor de individuele terroirs, geheel in de geest van het werk van Jeanne Ferret. Van nabij wordt elk perceel en de omgevingsfactoren geobserveerd: er groeien grassen en kruiden tussen de ranken en langs de wijngaard staan struiken die de aanwezigheid van insecten stimuleren. Er wordt enkel ingegrepen als het niet anders kan. ‘We werken vooral op weerstand van de ranken zelf’, zegt Audrey, waarbij ze opmerkt dat je moet luisteren naar de wijngaard. De kennis van je bodem is cruciaal. L’amour pour la terre’, onze verantwoordelijkheid voor de volgende generaties. Ze vertelt het met een grote gedrevenheid, druk gesticulerend om haar woorden kracht bij te zetten, vol passie.
De cuvée Autour de la Roche is een blend van verschillende kleine percelen in de lieu-dit Croux, een wijngaard aan de voet van de rots van Vergisson. De wijngaard heeft een ideale zuidoostelijke ligging met ranken van gemiddeld 40 jaar oud. De bodem is heel divers, vandaar de blend van verschillende perceeltjes. In sommige delen bevat de bodem harde kalkrots, andere stukken zijn zachter met kalkleem en andere bevatten meer klei en magnesium. Alle percelen worden apart vergist met endogene gisten. Ook hier wordt omzeggens niet ingegrepen in het vinificatie proces. De helft van het sap vergist in RVS, de andere helft in gebruikte vaten. Na zes maanden rijping gebeurt de definitieve assemblage en wordt de wijn gebotteld. We proeven Autour de la Roche 2015 in een Riedel Vinum Bourgogne glas op 10°C.

In het glas
We zien een aantrekkelijke goudgele kleur die mooi blinkt. De geuren zijn heel zuiver en open. Ik ruik onmiddellijk veel wit fruit en een frisse geur van pompelmoeszeste. Ook bij deze wijn frons ik mijn wenkbrauwen. Waar zit de warmte van 2015? Na het opschudden komen evolutie geuren naar voren met voorop licht gerookte en getoaste aroma’s. Wat later ruik ik duidelijke natte stenen en de geur van vochtig gras, een verfrissende geur die we meestal als mineraal omschrijven. Hij zal later evolueren naar meer specerijen, maar steeds zal de pompelmoeszeste terugkeren en doorheen alle andere geuren laveren. De smaak bevestigt alle fraais van de geuren. Een volle en rijke aanzet met veel sap wordt perfect gecounterd door een frisse ondertoon. Hierdoor proeven we een lekkere evenwichtige wijn met lange afdronk die, door zijn fraîcheur, zowel lichtvoetig, elegant is als enigszins rijkgevuld.  Dit is een heel fijne wijn die nu op dronk is, maar gerust nog enkele jaren kan bewaren. Serveer hem met carpaccio van sint jacobsvrucht en gedroogde preibladeren, met asperges met mousselinesaus en garnalen en traag gegaarde Mechelse koekoek met morieljes.
We proefden deze vrijdag twee wijnen van jonge wijnboeren die perfect met de klimatologische invloeden van een oogstjaar kunnen omgaan. Wat een toppers.

Recentere jaargangen van Domain Ferret zijn te koop bij https://palaisduvin.be  

26/03/2021

Wekelijks neem ik twee wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee wijnen van de arneis druif op de proeftafel.

Wat voorafging

Iedereen die mij kent weet dat ik in de wijde wijnwereld veel liefdes koester. Daarin heeft Piemonte een bijzondere plaats, het gebied waaraan ik al vele jaren mijn hart heb verloren en er twee boeken over schreef. De laatste weken zie ik via sociale media uitnodigende foto’s passeren van lentebloesems en zonovergoten wijngaarden. Het doet mijn verlangen om te reizen alleen maar toenemen. In oktober 2020, net voor de tweede lockdown, slaagden we erin om zes dagen rond te reizen in de wijngebieden rond Alba. We bezochten verschillende wijndomeinen, genoten van de herfstgeuren en snoepten van truffels en ander lekkers in de beste restaurants. Het afsluitend bezoek tijdens de rondreis is traditioneel een degustatie met lunch bij het wijnhuis van Livio en Corrado Maccagno in het centrum van Canale, de hoofdstad van de Roero regio. Dit bezoek blijft een onvergetelijke afsluiter. Heel de familie wordt die dag gemobiliseerd om eigengemaakte antipasti, pasta en brassato te bereiden, gerechten die ze met veel warmte serveren. Omwille van corona aten we – op voldoende afstand van elkaar – tussen de vaten in de kelder. Hier ervaar je de échte Italiaanse warmte en gastvrijheid. Cantina Maccagno is opgericht in 1936 en een typisch voorbeeld van de opkomende kleinere wijndomeinen in Piemonte. Beide broers zijn intens aanwezig in hun 12 ha wijngaarden, werken natuurvriendelijk zonder kunstmest en pesticiden en selecteren rigoureus hun fruit. Ook in de wijnkelder wordt weloverwogen en organisch gewerkt. Dat resulteert in knappe wijnen. Ze bewerken verschillende kleine wijngaarden en enkele zeer goed gelegen percelen op de prestigieuze San Michele heuvel, voor veel waarnemers een van de betere terroirs van Roero. Deze week proeven we twee wijnen. Een witte wijn op basis van arneis en een rode wijn gemaakt van nebbiolo druiven. Beiden wijnen werden geproefd in een Schott Zwiesel Taste glas.

Over de streek
Roero ligt 15 km ten noordwesten van Alba langs de linkeroever van de Tanaro. De streek heeft zich de laatste twintig jaar ontwikkeld van een eerder onbekende regio naar een gerenommeerd wijngebied, dat in weinig moet onderdoen voor de grote buren Barolo en Barbaresco. Roero wordt veelal in één naam genoemd met de meer noordelijke gebieden Monferrato, Astigiani en Alto Piemonte, regio’s waar een nieuwe generatie goed gevormde wijnboeren van zich doet spreken. Ik proefde uit deze regio’s verrassende en heel mooie wijnen. Wijnen die zeker aan bod komen in volgende vrijdagreviews. Omzeggens elk wijndomein teelt, naast de twee belangrijke druiven arneis en nebbiolo, ook veel inheemse druiven. Het valt me op dat de beste wijndomeinen bij de keuze van hun druivenrassen intens rekening houden met de bodem. De streek heeft immers een gevarieerd terroir en de vele rotsachtige heuvels zorgen voor diversiteit en verschillende microklimaten. Dwars door het gebied loopt een grote rotsachtige heuvel ‘Roche’ genaamd, met tientallen minuscule wijngaarden. Ze vormen een reusachtig mozaïek op de uitlopers van de soms steile hellingen. Net zoals in Barolo en Barbaresco werden de beste percelen ingedeeld naar hun unieke bodem en ligging. Ze worden met hun naam opgenomen in een lijst met tientallen MGA, Menzione Geografiche Aggiuntive (toegevoegde geografische aanduiding of benaming).

Cantina Maccagno Roero Arneis 2019
Roero Arneis DOCG

Arneis is geen gemakkelijke druif, de naam betekent trouwens “kleine lastige”. Hij heeft een vrij lage zuurgraad, waardoor hij vlak kan overkomen. Daarbij is hij een moeilijke druif omdat hij ziekte- en oxidatiegevoelig is en kleine opbrengsten levert. Arneis is erg gevoelig voor meeldauw en vraagt een zorgzame wijnbouwer. Vroeger werd de druif toegevoegd aan wijnen op basis van de stevige nebbiolo om de smaak wat te verzachten. Het zijn beroemde Barolo producenten zoals Bruno Giacosa die in de jaren ’80 experimenteerden met arneis als witte wijn. De moderne vinificatie in roestvrijstalen tanks met temperatuurcontrole zorgen voor moderne, fijne en meestal lichtvoetige wijnen. De laatste jaren worden meer en meer (bewaar) wijnen gemaakt met gisting of rijping in houten vaten. Livio Maccagno, die de druif door en door kent, zegt dat je arneis moet koesteren en zachtaardig behandelen. Deze wijn uit 2019, een topjaar voor arneis volgens Livio, kreeg een zachte persing en vergistte daarna langzaam op lage temperatuur in roestvrijstalen tanks. Hij bleef vijf maanden rijpen op de ‘lie’, gevolgd door drie maanden in de fles.

In het glas

De kleur van deze arneis is aantrekkelijk. Hij heeft een licht goudgele kleur met mooie opvallende schittering. Ik bemerk een lichte pareling die na opschudden zal verdwijnen. De geuren zijn kenmerkend voor goede arneis, met een aanzet van citrus die snel overgaat in rijpere aroma’s waarin ik meloen en rijpe peer herken. Na opschudden komen florale geuren, amandel en wat kruidige tonen opzetten. Het geheel is complexloos maar heel eerlijk en zuiver. De aangename geuren worden bevestigd in de lekkere smaak. Het eerste contact is fris en fruitig en vrij expressief. Wat later komt de zachte kant van arneis opzetten en wordt hij fluwelig en rond. Hij eindigt met een fijn zuurtje in de middellange afdronk. Alles zit in evenwicht in deze elegante wijn. Toen we bij de Maccagno’s op bezoek waren dronken we deze geslaagde wijn bij de huisgemaakte ravioli in boter en groene kruiden en vandaag waren we enthousiast over de combinatie van risotto met kastanjechampignons en gebakken mooie meid. Hij is drinkklaar en heeft twee tot drie jaar reserve.

12,50 euro https://www.spi.wine/ en verschillende verdelers verspreid over Vlaanderen

Cantina Maccagno Roero ‘San Michele’ 2015
Roero DOCG

Je kunt er niet naast kijken. Als je van Alba naar Canale rijdt, zie je net voor het dorp de heuvel van San Michele tevoorschijn komen. Bovenaan de top, op 280 meter, troont de kapel die gewijd is aan de Heilige Michael. De heuvel heeft een zuidelijke en zuidoostelijke ligging met perfecte zoninval. Langs de zuidkant worden hoofdzakelijk blauwe druiven geteeld, terwijl in de iets frissere zuidoostelijke zone vooral arneis is aangeplant. Interessant is de variatie in het terroir met mergel, zand, klei en kalk.  De DOCG Roero werd erkend in 2004 en levert, naast witte wijn van arneis, rode wijnen op basis van nebbiolo. Hij moet minstens 95% nebbiolo bevatten, eventueel aangevuld met 5% arneis. Livio en Corrado verwerken uitsluitend nebbiolo in hun San Michele. Bij de manuele oogst gebeurt de eerste strenge selectie, maar ook in de kelder worden de druiven nog eens getrieerd. De wijn ondergaat 25 dagen schilinweking, waarna de wijn 12 maanden rijpt in Franse barriques van 1^ste en 2^de gebruik. Aansluitend rust de wijn nog 12 maanden in de fles vooraleer hij op de markt komt. 

Het oogstjaar 2015 was vrij warm, maar toch blijft het een klassiek nebbiolojaar in Roero. In de winter viel veel sneeuw en dat zorgde voor een bonus in de wijngaarden. Tijdens de warme zomer profiteerden de ranken van het opgeslagen water in de bodem. De lente was goed met een perfecte vruchtzetting, maar juli was een van de warmste maanden ooit gemeten in de Langhe regio. Gelukkig viel in augustus wat malse, afkoelende regen en was september gematigd warm en droog. In oktober oogstten Livio en Corrado gezonde, rijpe druiven met een goede zuurgraad.

In het glas

De kleur is licht oranjerood met een schitterende, blinkende spiegel. We ruiken onmiddellijk aardse tonen, samen met rozenblaadjes en veel kersen. Na opschudden zetten de verleidelijke geuren zich verder met viooltjes, bosgrond, zwarte kersen en drop. Die dropachtige aroma’s evolueren later naar eucalyptus en gemalen peper. Deze wijn evolueert voortdurend. Het is een wijn die je perfect een half uur kan verluchten in een brede karaf. De smaak is intens en goed gestructureerd. Ik proef fijne zuren, heel veel sap en elegante, niet agressieve tannines. Ze zijn present, maar het rijke sap houdt ze mooi in bedwang. Wat me opvalt is de frisse smaak die de 15% alcohol perfect in bedwang houdt.  Hij eindigt in een lange afdronk met een heerlijke nasmaak van kersen en kruiden. Serveer hem op 16° C met brasato al barolo, traag gegaard kalfsgebraad met morieljes en gebraden lamsribstuk met rozemarijn en gekonfijte look. Deze wijn is nu al heel toegankelijk, maar heeft voldoende reserve om minstens vijf jaar verder te rijpen.

20,99 euro https://www.spi.wine/ en verschillende verdelers verspreid over Vlaanderen

19/03/2021

Wekelijks neem ik twee wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee wijnen van urban wineries op de proeftafel.

Wat voorafging

De laatste weken verschenen in de pers enkele interessante bijdrages over Gudule, de urban winery in Brussel. Wijnmaker Thierry Lejeune koopt zijn druiven bij veertien verschillende wijndomeinen en druiventelers, verspreid over heel Europa. Elke wijn is een blend van meerdere druivenrassen. Urban wineries vind je over heel de wereld. In Parijs vergapen toeristen zich aan de minuscule wijngaard op Montmartre en in Londen kan je kiezen uit zes wijnkelders. Verder vinden we urban wineries of stadswijnkelders in New York, Venetië, Wenen, San Francisco en in tal van andere steden. Het is een booming business. Deze week hebben we twee stadswijnen in ons glas. Toch onderscheiden beide wijnen zich van andere urban wineries. Patrick Nijs van Wijnfaktorij in hartje Antwerpen en Christophe Durand van Dorrance in Kaapstad betrekken hun druiven uit eigen wijngaarden of percelen waar ze volledige controle hebben van vruchtzetting tot geoogste druif. Andere urban wineries zijn afhankelijk van toeleveringsbedrijven die hen druiven verkopen. Zij hebben dus geen of weinig invloed op het werk in de wijngaard. ‘Tachtig procent van een wijn wordt in de wijngaard gemaakt’ zegt Patrick. Hij denkt er niet aan om druiven aan te kopen. Christophe gaat uit van hetzelfde principe. Ook hij is doorheen het jaar intens aanwezig in de wijngaarden in Swartland en Franschhoek. ‘Het is belangrijk om intens in de wijngaard aanwezig te zijn, stelt Christophe, ‘natuurvriendelijk werken, zorg dragen voor je plantgoed, het juiste oogstmoment bepalen en streng selecteren om mooie, gezonde bessen binnen te brengen. Dat is de basis van mijn wijn’.

Wijnfaktorij Chansaar 2018

Chansaar wordt geproduceerd in hartje Antwerpen. De Wijnfaktorij van Patrick Nijs werd twee jaar geleden opgericht. Hij werkt samen met Aaron de Ceuster. Beide heren zijn gepassioneerd bezig en tevens zeer goed gevormd. Patrick Nijs is gemangeld in alles wat met wijn te maken heeft. Hij is niet alleen wijnproducent. Hij volgde een wijnopleiding in Suze-la-Rousse, is WSET gediplomeerd en volgt momenteel het parcours voor Master of Wine. Daarnaast is hij een enthousiast docent wijnbouw. Samen met Aaron produceert hij wijn van eigen geteelde druiven. Zelf noemen zij hun Antwerps project een ‘boutique winery’ waar de wijn niet alleen geproduceerd maar ook verkocht wordt. De verschillende percelen op Houwaertseberg in het Hageland en in het Oeterdal nabij Maaseik worden organisch bewerkt, zonder gebruik van herbiciden en insecticiden. Deze ecologische visie wordt ook doorgetrokken in de wijnkelder waar zo weinig mogelijk ingegrepen wordt. Er wordt gebruik gemaakt van zwaartekracht bij het overgieten van de wijn en de wijn wordt niet geklaard, noch gefilterd. Chansaar uit 2018 is een blend van pinot noir, dornfelder en cabernet dorsa. Dat is minder voorkomend, omdat in ons land de meeste rode wijn van één druif wordt gemaakt. Deze bijzondere samenstelling maakt me nieuwsgierig. Pinot noir is uiteraard gekend als een subtiele druif, aromatisch en gewoonlijk lichtgekleurd met eerder zachtaardige tannines. Cabernet dorsa werd lange tijd, ten onrechte aanzien voor een kruising van cabernet sauvignon en dornfelder, maar DNA-specialisten van de universiteit van Davis kwamen tot de vaststelling dat deze druif in geen geval verwant is aan cabernet sauvignon. Het is een kruising is van blaufrankisch (lemberger) en dornfelder. Het is een vroegrijpende druif met veel sap, structuur en een goede affiniteit met hout. Dornfelder is op zijn beurt ook verwant aan blaufrankisch en levert wijnen in twee stijlen. In Duitsland vind je zowel zachte fruitbommen naast intens houtgerijpte en vrij krachtige dornfelders. Patrick en Aaron maken van de blend van deze drie druiven een interessante en boeiende wijn. Hij liet zijn pinot noir deels rijpen in gebruikte Franse eik en de cabernet dorsa kreeg een korte passage in oudere vaten van Amerikaanse eik. We proeven Chansaar 2018 op 15°C in een Spiegelau Invento glas.

In het glas
De eerste aanblik is uitnodigend met een robijnrode kleur en een paarse schijn. Ik ruik onmiddellijk kruidige geuren met een lichte evolutie en aardse tonen. Pas na opschudden komt het onderliggende donker fruit naar voren. Ik herken hierin braambessen en cassis. In de evolutie speelt het fruit met de kruidige aroma’s en sous-bois geuren. Ik hou wel van die bosgeur die diepgang geeft aan de aroma’s van een wijn. De smaak is heel sappig, mondvullend met een aangename fraîcheur. Opvallend zijn de zachtaardige tannines en de lichte, subtiele toets van karamel in de afdronk, kenmerkend voor wijn die rijpte in Amerikaanse eik.  Deze wijn is perfect op dronk. Toch kan hij gerust nog 2 à 3 jaar verder evolueren in een goede kelder. We dronken deze lekkere en toegankelijke wijn met een rood gebakken reehaasje met gekonfijte knolselderblokjes en foelie, een heerlijke combinatie. Schenk hem eerder fris met een casse-croûte, gebakken eendenborst met champignons en gegrilde groenten met zuiderse kruiden.

Prijs 19,50 www.wijnfaktorij.be en bij verdelers van Belgische wijn.
Momenteel wordt oogstjaar 2019 op de markt gebracht.

Dorrance Syrah Cuvée Ameena 2016

Christophe Durand is afkomstig uit de Calvados regio. Midden de jaren negentig trok hij naar Zuid-Afrika als agent voor verschillende Bourgondische tonneliers. Het was de ideale deuropener om de Zuid-Afrikaanse wijn te leren kennen. We weten dat in die periode de Zuid-Afrikaanse wijnbouw boomde en de vraag naar hout was groot. Door zijn contacten groeide de interesse om zelf wijn te maken en in 2000 werd de eerste Ameena syrah geproduceerd. Inmiddels zijn we twintig jaar verder en staat Christophe met Dorrance wijn bij de toppers in Zuid-Afrika. Samen met zijn echtgenote Sabrina runt hij zijn urban winery in een van de historische gebouwen in het oude centrum van Kaapstad. In hetzelfde gebouw hebben zij ook een gerenommeerde wijnbistro waar gasten genieten van een bijzonder lekkere keuken én zicht op de urban winery. Voor grotere groepen is het mogelijk om te lunchen of te dineren tussen de vaten. Ik was er al enkele keren te gast en Bistro Bouchon is een absolute aanrader bij je volgende bezoek aan Kaapstad.
Het fruit voor zijn wijnen komt uit verschillende wijngaarden verspreid over de brede Kaapregio. Elk perceel wordt door Christophe persoonlijk opgevolgd, bewerkt en geoogst. De syrahdruiven voor de Cuvée Aneena 2016 komen uit twee niet-geïrrigeerde percelen met ranken van gemiddeld 30 jaar oud. De ene wijngaard ligt in Perdeberg in Swartland en de andere wijngaard situeert zich in het koele Elgin, waar de oceaan een verfrissende invloed heeft. De druiven worden ’s morgens vroeg geoogst. Daarna worden de druiven snel overgebracht naar de wijnkelder in Kaapstad. De druiven worden niet ontrist en gisten met de volledige trossen (whole bunch) en met endogene gisten. De volledig gisting duurt 21 dagen waarvan 9 dagen postfermentatie in open tanks. Achteraf rijpt deze wijn 24 maanden in licht getoaste vaten van 500 liter, waarvan jaarlijks 10% vernieuwd wordt. Het ligt voor de hand dat Christophe als verdeler van houten vaten, enkel het mooiste hout selecteert voor zijn wijn. Ook bij deze urban winery wordt de wijn niet geklaard noch gefilterd. We proeven deze wijn eveneens in een Spiegelauglas Invento op een temperatuur van 16°C.

In het glas
Het zicht van deze wijn is diep intens kersenrood. Opvallend is ook de blinkende spiegel. De geuren van deze wijn zijn overweldigend. De aanzet is verfrissend met zwarte kersen, cassis, menthol en florale tonen. Na opschudden komen meer complexe en gevarieerde aroma’s opzetten. Ik ruik een soort mineraliteit, natte stenen, teer, witte peper en een hint van zwarte chocolade en later getoaste aroma’s en cederhout. Al het fraais van de geuren wordt ruimschoots bevestigd in de smaak die opvallend verfrissend en levendig is. Hij heeft ook iets vlezig en een opvallende sappigheid met fijne, presente tannines. Deze wijn eindigt met een lange afdronk waarin de frisse en peperachtige tonen terugkeren. Wie houdt van syrah zal aan deze elegante wijn veel proefplezier beleven. Nu al volledig in evenwicht, maar kan perfect nog 5 tot 7 jaar bewaren. Serveer hem bij lamsfilet clamart met dragon, licht gerookte bosduif met gekonfijte tomaten met tijm en natuurlijk met een Zuid-Afrikaanse Braai.

22,00 euro www.elvama.be en verschillende cavisten

12/03/2021

Wekelijks neem ik twee wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee wijnen uit Turkije op de proeftafel.

Wat voorafging

Twee jaar geleden werd ik uitgenodigd om deel te nemen aan een persreis naar het westen van Turkije. We bezochten zestien wijndomeinen in Thracië en langs de Egeïsche zee. Het was een eyeopener. Ik proefde veel goede wijn en was onder de indruk van enkele state-of-the-art wijndomeinen. Sommige zijn ware architecturale parels. Historisch gezien is Turkije een van de landen waar wijn zijn oorsprong vindt. Wetenschappers gaan er van uit dat de landen rond de Eufraat en de Tigris mee bepalend waren voor de ontwikkeling van de wijnbouw. Sommige sporen gaan terug tot 7000 v Chr. Vanuit dit perspectief is het niet verwonderlijk dat over heel Turkije druiven worden geteeld. Meer dan 95% van de druiven wordt echter gedroogd en verwerkt tot rozijnen. De wijnbouw blijft dus een niche product. Toch wordt in heel het land wijn gemaakt, zelfs in en rond Cappadocië leeft een bloeiende wijnindustrie. De meeste wijn wordt geproduceerd door enkele grote wijnfabrieken die eigen druiven verwerken, maar ook veel druiven aankopen. Veel mensen kijken vreemd op als je hen over Turkse wijnen verteld. Sommigen hebben minder goede ervaringen met de ‘all-in’ formules in de vele hotels langs de Egeïsche Zee, waar de buffetten doorgespoeld worden met waardeloze, industriële fabriekswijn. ‘Turkse wijn, dat is toch simpele slobberwijn’, denken velen. Niets is minder waar. In Turkije wordt vandaag absolute kwaliteitswijn gemaakt die traag maar gestaag zijn weg vindt naar de wereldmarkt. Sinds het einde van de jaren negentig zijn meer dan dertig nieuwe bedrijven opgericht. Op deze domeinen werken goed gevormde wijnmakers die in veel gevallen aan buitenlandse universiteiten studeerden. Enkelen onder hen deden ook ervaring op in Europese topdomeinen. Bijna elk wijnhuis dat wij bezochten heeft een moderne en goed uitgeruste wijnkelder. Wijn is hot in Turkije en het economische belang is niet te onderschatten. De Turken zelf drinken behoorlijk veel wijn, vooral in de restaurants in Istanboel. Bij enkele van de bezochte domeinen was er zelfs geen export omdat de volledige productie in eigen land wordt geconsumeerd. Wat zegt de overheid? De Turkse wetgeving laat geen openlijke promotie toe voor alcohol en zeker niet in de vorm van advertenties. Tijdens de trip stelden we vast dat wijnbars, winkels en wijndomeinen discreet aangekondigd worden. Maar nergens werd ons verteld dat de wijnindustrie gedwarsboomd wordt door de overheid. Bij enkele domeinen hoorden we wel dat de overheid niet altijd een gemakkelijke gesprekspartner blijkt, maar over het algemeen kunnen de wijndomeinen onafhankelijk werken. Enkele domeinen combineren wijnbouw met oenotoerisme. Sula Wines, Barare Estate en Arcadia Vineyards bieden een kwaliteitsvol verblijf op het domein. Zij hopen dat het wijntoerisme zal toenemen eens het reizen opnieuw toegelaten wordt.  

Château Kalpak

Dit belangrijke wijndomein heeft vermoedelijk het grootste aanzien van alle nieuwe wijnhuizen in Turkije. Het schitterende bouwwerk ligt boven op een heuvel, met rondom de wijngaarden die als een guirlande rond de wijnkelder gedrapeerd zijn. Wat een uitzicht. Eigenaar Bülent Kalpaklioglu was in een vorig leven bankier in de VS en Parijs. Als groot wijnliefhebber bezocht hij verschillende wijngebieden, o.a. Napa Valley dat een grote indruk maakte. Eens terug in Turkije vond hij geen wijn die dezelfde kwaliteit kon bieden en besloot dan maar om zelf wijn te maken. Na onderzoek in verschillende streken, besloot Bülent om zich te vestigen in Thracië, vooral omdat bodem en klimaat in deze streek de hoogste kwaliteit biedt. Het domein is vandaag 12ha groot en bestaat uit een mozaïek van kleine percelen. Veel percelen liggen op uitlopers van een grote heuvel. De wijngaarden hebben een gemiddelde densiteit van 5000 planten/ha. De gemiddelde opbrengst is met 28hl/ha erg laag. Aan de rand van de heuvel ligt een bos als natuurlijke bescherming tegen al te hevige wind. Toch is er voortdurend een frisse bries uit de Zee van Marmara. Dat zorgt voor goede en gezonde wijnranken. Elk perceel wordt apart geoogst en verwerkt. Op vlak van vinicultuur is ernstig nagedacht. Zo zijn de snoeiwijzen van elke druif anders en worden de trossen geteld en gewogen bij de eerste kleurvorming. Daarna wordt beslist of een groene oogst noodzakelijk is. Ook wordt de fotosynthese berekend en wordt een streng loofwand beheer toegepast. Bulent vertelde dat hij tien jaar gewacht heeft om zijn eerste wijn te commercialiseren. De jaren daarvoor werd geëxperimenteerd en gezocht naar de juiste werkwijze. Zijn eerste commerciële wijn was 2010, die drie jaar later op de markt kwam. Château Kalpak wordt gemaakt van een klassieke Bordeauxblend: cabernet sauvignon, merlot, cabernet franc en petit verdot. ‘Ik vertrek vanuit volgende gedachte, vertelt Bülent, ‘80% gebeurt in de wijngaard, 20% gaat verder in de wijnkelder’. De druiven worden manueel geoogst en passeren via een trieertafel, waar 14 medewerkers de bessen controleren en selecteren. In de wijnkelder gebeurt het transport van de druiven via zwaartekracht, in geen geval wordt gepompt. Tijdens de gisting en maceratie van twee à drie weken worden zowel manuele als pneumatische pigeage toegepast. Voor de gisting krijgt de most een koude maceratie van drie tot zes dagen. De gisting gaat door in houten foeders, waarbij elk perceel zijn eigen fust heeft. Naargelang de blend rijpen de wijnen tussen 18 en 36 maanden in barriques en vaten. Ook in de keuze van zijn vaten is Bülent heel professioneel. Het hout komt uit Frankrijk en Hongarije en werd daar minstens 48 maanden gedroogd in de buitenlucht en elk vat werd geselecteerd op basis van de dikte van de poriën. Jaarlijks gaat hij bij verschillende tonneliers langs, om in samenspraak zijn vaten te kiezen. Hij heeft zowel 225, 300 als 500 liter vaten. Elke week wordt geouilleerd en om de 6 tot 9 maanden gebeurt een soutirage. Na de rijping worden de vaten gepoetst met ozonwater. Volgens Bülent, die in zijn wijnen teruggaat naar oogstjaar 2010, heeft hij nog nooit een slechte oogst gehad. Enkel in 2013 was er een beetje hagel, maar er waren nauwelijks gekwetste druiven. Deze werden dan ook niet gebruikt. ‘Ik heb maar een streefdoel’, zegt Bülent, ‘alles draait rond evenwicht, rond balans’.
De twee wijnen van deze week proef ik in een groot glas. Daarvoor kies ik deze week een Riedel Vinum Bordeaux Grand Cru.

In het glas

Château Kalpak 2010  

Château Kalpak 2010 is een blend van cabernet franc met toevoeging van een klein percentage merlot. Na de assemblage rijpte de wijn 18 maanden in nieuwe eiken vaten met verschillende inhoud. Ik merk een intense en diepgekleurde wijn met granaatrode rand. Van in het begin is deze wijn overweldigend rijk, rijp en complex. In de aanzet ruik ik een licht zoete geur met veel donker fruit waarin ik bramen en zwarte kersen herken. De fruitgeuren jongleren met geëvolueerde geuren van leder, cederhout, potloodslijpsel en zwarte olijven. Na opschudden blijft alles gevarieerd en komt een lichte muntgeur naar voren. Ik ruik ook wat drop en zwarte gemalen peper. De intensiteit van de geuren wordt ruimschoots bevestigd in de ‘lekkere’ smaak. Deze wijn is perfect in evenwicht met een fijne structuur, zachte, zelfs lichtzoete, fluwelige tannines en voldoende zuur om alles elegant te houden. Hij eindigt met een lange afdronk waarin het leder en donker fruit terugkeren. Blind geproefd, gelooft geen mens dat deze schoonheid uit Turkije komt. Wij serveren hem straks met traag gegaarde lamsschouder met kruidenkorst en een mix van verschillende wortelsoorten en tijm. Hij past ook goed bij een toast met kort gebakken boschampignons, parelhoen in de oven met rozemarijn of vegetarische schotel met gegrilde schorseneren en salie of eendenborst met rode pepersaus.

De wijnen van Château Kalpak zijn (nog) niet op de Belgische markt.
In Nederland via https://www.lareinewines.com/  

Château Kalpak 2012

Chateau Kalpak is de klassieke wijn die ook uitgevoerd wordt. Van deze wijn werden bijna 27.000 flessen gebotteld. In België is hij nog niet op de markt, maar je vindt hem wel in Nederland.  Hij bestaat uit een klassieke Bordeauxblend van cabernet sauvignon, merlot, cabernet franc en petit verdot. Elke druif is apart vergist en apart gerijpt gedurende 36 maanden.
In het glas verschijnt een robijnrode wijn met duidelijke granaatrode evolutie. Dit is een totaal andere stijl dan onze eerste wijn. Hier eist cabernet sauvignon een belangrijke rol op. Bij het uitschenken ruik ik zwart fruit, cassis en gekonfijte vijgen. Dat gaat samen met een hint van menthol, en peper. Na opschudden ruik ik meer evolutie geuren met vanille, mokka en zachte specerijen. De lange houtrijping is perfect geïntegreerd. In de smaak proef ik een volumineuze wijn met veel sap, evenwichtig zuur en fluwelige tannines. Hij eindigt in een middellange afdronk. In de retro komen aroma’s van gekonfijte vijgen en wat kaneel terug opzetten, waaruit ik concludeer dat bij deze wijn gerechten met specerijen goed tot hun recht komen. Hij is op zijn hoogtepunt en nu volop te genieten. Dat zal volgens mij nog een drietal jaar zo blijven. Deze wijn is perfect op dronk. Serveer hem met tajine met lam en abrikozen, kalfslever met gekonfijte sjalot en salie en gegrilde vleesgerechten met oregano en andere garriquekruiden.

In Nederland via https://www.lareinewines.com

05/03/2021

Wekelijks neem ik twee wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee wijnen uit Languedoc op de proeftafel.

Wat voorafging

In de lente van 2019, toen we nog onbezorgd en enthousiast de wijde wijnwereld doorkruisten, reisden we met een groep sommeliers door het achterland van de stad Béziers. Achtereenvolgens bezochten we domeinen in Terrasses de Larzac, Saint-Chinian, Minervois, Corbières enz. Proefverslagen komen zeker nog aan bod in volgende reviews. Een van de vele hoogtepunten van de studiereis was het bezoek aan Mas de Daumas Gassac in het dorpje Saint Guilhem-le-Désert. Ik volg het domein al vele jaren via bezoeken en masterclasses en mocht Roman Guibert, een van de telgen van de familie, verwelkomen voor een gastronomische avond in Hotel- en Toerismeschool Spermalie. Het domein is me dus niet vreemd. Net als veel andere wijndomeinen in de regio maken ze veel verschillende IGP-wijnen. Deze week proeven we hun paradepaardje ‘Grand Vin’ Mas de Daumas Gassac. Wat me boeit in deze wijn is het gebruik van vreemde druivenrassen. De basis is gewoonlijk een blend van een ruime hoeveelheid cabernet sauvignon aangevuld met merlot, cabernet franc, pinot noir, malbec en tannat. Daarnaast worden verschillende, soms heel vreemde druivenrassen toegevoegd. In de wijn van oogstjaar 2011, die we deze week in het glas kregen, werden 10,8 % andere druiven toegevoegd. Deze kosmopolitische mix bestaat uit: carmenère, abouriou, petit verdot, nebbiolo, barbera, dolcetto, bastardo, montepulciano, armine uit Zwitserse Wallis, het oude Armeense ras arenie, saperavie en tchkaveri met Georgische oorsprong, areni noir uit Turkije, de Spaanse brancalleo en souzon en de Kroatische plavac mali.  Bij nazicht van tien verschillende oogstverslagen stel ik vast dat het aandeel van deze druivenmix varieert tussen twee en tien procent. ‘De keuze van de blend wordt bepaald door het klimaat van elk oogstjaar’, vertelt Roman Guibert. Sommigen vinden deze werkwijze en het extreem grote druivenbestand een beetje snobistisch, anderen vinden het geniaal. In ieder geval zorgt het ervoor dat over de wijnen blijvend wordt geschreven en gepraat.

Van Vin de table naar IGP St-Guilhem-le-Désert – Cité d’Aniane

Mas de Daumas Gassac is eigendom van de familie Guibert. Het domein werd opgericht door ondernemer Aimé Guibert in het begin van de jaren ’70. Vandaag wordt het wijndomein gerund door zijn vijf zonen. In 50 jaar tijd groeide het wijnhuis uit tot een van de absolute vaandeldragers van de regio. Aimé Guibert ging niet over één nacht ijs. Met het advies van enkele gerenommeerde specialisten zoals de beroemde professor Peynaud voerde hij, voor die tijd, enkele revolutionaire ingrepen uit. Hij maakte bijvoorbeeld een gedetailleerde inventaris van de (vele) verschillende bodemtypes in zijn wijngaarden. Het wijngoed bezit meer dan 60 kleine percelen, verspreid tussen onherbergzame rotspartijen, garrique en wouden. De keuze van de druiven werd bepaald in functie van de ondergrond en het microklimaat. Naar verluidt zouden tot 40 verschillende rassen groeien in de wijngaarden van de familie Guibert. Omdat de meeste van deze druiven niet toegelaten zijn in de appellatie, moest deze wijn voor lange tijd als tafelwijn of Vin de Table op de markt komen. In de wijngaarden worden geen kunstmest, insecticiden en pesticiden gebruikt. Na de manuele oogst passeren alle druiven via een trieertafel, waar enkel het mooiste fruit wordt geselecteerd. De rendementen voor de wijn zijn beperkt tot maximum 35 à 40 hl. Vóór de klassieke vergisting van twee tot drie weken, ondergaat de most eerst een koude maceratie. Na de gisting en persing gebeurt de assemblage en rijpt de wijn twaalf tot vijftien maanden in barriques. Er wordt jaarlijks maximum 15% nieuw hout aangekocht. De wijn ondergaat geen filtering. In 2011 kreeg Mas du Daumas Gassac een erkenning als IGP Indication Géographique Protégée Saint-Guilhem-Le-Désert Cité d’Aniane. Dat beschouwt de familie Guibert als een erkenning voor het jarenlange werk.

In het glas

Beide wijnen werden niet gedecanteerd of overgoten in een karaf en ook niet vooraf geopend. We proefden in een Schott Zwiesel Ivento glas bij een schenktempratuur van 15°C.

Mas du Daumas Gassac 2011

De winter van 2011 was zacht en afgezien van enkele regendagen in januari, verliep het voorjaar in optimale omstandigheden. Dat zorgde voor een perfecte bloesemvorming en vruchtzetting. Door de koele zomer rijpten de druiven eerder traag maar wel gelijkmatig. De wijnen van 2011 zijn hierdoor opvallend aromatisch en heel fris. De oogst startte halfweg september tijdens ‘un été indien’ met warme dagen en koele nachten. Het is een oogstjaar waar Roman Guibert nog steeds met grote tevredenheid naar terugkijkt. ‘2011 schonk ons grote bewaarwijnen’, zegt hij overtuigd. De kleur is granaatrood en diep intens. Ben ik beïnvloed door zijn herkomst? Ik ruik onmiddellijk kruidige en spicy geuren, waarin duidelijke ‘garrigue’ kenmerken zoals tijm en rozemarijn voorkomen. Onmiddellijk gevolgd door ceder, gerookt vlees, gemalen peper en after eight koekjes. Wat een aanzet. Na opschudden krijgen we veel donker fruit, cassis, gekonfijte pruimen en een lichte hint van mokka. Wat later komen opnieuw pepertoetsen en specerijen naar voren. De expressiviteit en complexiteit van de geuren wordt bevestigd in de smaak. Deze wijn is nog steeds krachtig en goed gestructureerd met een heerlijk samenspel tussen het sap, de zuren en de verweven tannines. Wat mij zo aanstaat is de fluwelige smaak met in de lange afdronk een heel precieze aciditeit.  Hier proef ik een duidelijke weergave van het koele oogstjaar Deze knap gebalanceerde wijn is nu op dronk, maar je kan hem gemakkelijk nog 5 tot 8 jaar verder laten rijpen in je kelder. Over enkele jaren wordt hij een perfecte begeleider van stevige wildschotels. Serveer hem in zijn huidige staat op 16 graden met gebraden kalfslende en morieljes, lamskroon met kruidenkorst, gebakken reuzenchampignons gevuld met ganzenrillette en een Provençaalse Daube met tomaten en rozemarijn.

32,00 euro bij www.moeyaert.eu en andere verdelers

Mas du Daumas Gassac 2016

Het oogstjaar 2016 werd gekenmerkt door een koud en vochtig voorjaar. Gelukkig was juni droog en zonnig waardoor de vruchtzetting in goede omstandigheden verliep. De zomer van 2016 verliep eerder heel gematigd. De maand juli en de eerste drie weken van augustus waren mooi en zonnig met opvallend koele nachten. Daardoor verliep de rijping rustig en evenwichtig. De laatste week van augustus en de eerste week van september waren snikheet, waardoor de rijping plots een boost kreeg. De oogst begon op 12 september en leverde een goede maar heel rijpe oogst op.
De kleur is robijnrood met intense paarse schijn. Deze jonge impressie merken we ook in de geuren. In de aanzet krijgen we een mand vol rood en zwart fruit. Afwisselend ruiken we frambozen, kersen en cassis. Na opschudden wordt het donker fruit intenser en ruik ik geplette braambessen en licht vegetale en aardse tonen. Wat later krijgen we, eerder discreet, een hint van pepermunt en lichte houtgeuren en zwarte peper. In deze wijn is 73% cabernet sauvignon verwerkt en slechts 6% exotische druiven. De invloed van cabernet sauvignon merken we ook in de geconcentreerde smaak, die ferm en stevig is met goed aanwezige tannines. Dit is een volronde, mondvullende wijn. Gelukkig worden de tannines voldoende gecounterd door veel sap en een fijn zuur. Dat laatste is het altijd terugkerend kenmerk van deze wijnen. Zelfs in warme jaren houdt Mas du Damas Gassac voldoende fraîcheur. In de lange afdronk komt het donker fruit in volle glorie opzetten. Dit is een expressieve wijn met diepgang die gemakkelijk 8 tot 12 jaar kan bewaren.
In zijn huidige staat zou ik hem serveren met grillades met rood vlees, ratatouille, de échte Pithivier met scharrelkip en morieljes en gerechten met zuiderse groenten en kruiden.

32,00 euro bij www.moeyaert.eu en andere verdelers

26/02/2021

Wekelijks neem ik twee wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee Roemeense wijnen op de proeftafel.

Wat voorafging
Vorig jaar bezochten we de tentoonstelling Dacia Felix over de geschiedenis van Roemenië in het Gallo-Romeins Museum in Tongeren. Geheel in de sfeer van de tentoonstelling werden in het museumrestaurant degelijke Roemeense wijnen geschonken. Onze belangstelling voor dit mysterieuze land werd er alleen maar groter door. Roemenië is het grootste wijnland van Zuidoost-Europa en genoot ooit een grote reputatie voor zijn zoete wijn uit de Cotnari regio. In die tijd werd hij in één naam genoemd met de Hongaarse Tokaji. Wijnbouw is al sinds mensenheugenis aanwezig, met een grote variatie aan wijntypes en stijlen. Het land heeft dezelfde breedtegraad als Frankrijk, maar in Roemenië heerst een continentaal klimaat met vrij grote temperatuurverschillen tussen hete zomers en koude winters.  We maken kennis met twee wijnen van een van de leidinggevende domeinen.

Cramela Reca Winery
Cramela Reca is een van de grootste wijndomeinen van Roemenië. Het aanbod is ruim en omvat verschillende labels in alle budgetten. Elvira en Philip Cox, zij is Roemeense, hij is Engels, zijn beiden gemangeld in de Roemeense wijnbouw. Nog tijdens het communisme waren ze al enkele jaren actief en na de omwentelingen slaagden zij erin om grote stukken landerijen te huren en aan te kopen. Vandaag omvat het domein meer dan 1000 hectare, verdeeld over zes kleinere entiteiten. De wijnproductie wordt opgevolgd door een Australisch-Spaans koppel Nora Iriate en Hartley Smithers. Tijdens de Europese winters werken deze flying winemakers in Australië om tegen de zomer terug te keren naar Roemenië waar ze de oogst en de vinificatie opvolgen. Het wijndomein ligt in Recas, een stad in het zuidwesten van Roemenië. Op onze proeftafel staan Solo Quinta, uitgeroepen tot beste witte wijn van Roemenië en hun prestige wijn Cuvée Überland, gemaakt van druiven die rijpten in een afgebakende wijngaard.

Solo Quinta White 2016
DOC Banat

Vijf druiven zijn verwerkt in deze wijn. De blend bestaat uit sauvignon blanc, chardonnay, muscat ottonel en de autochtone druiven feteasca regala en novac. Deze laatste druif vind je omzeggens alleen in rode blends, waar hij voor enige frisheid zorgt. Om een witte wijn te verkrijgen werden de blauwe novac trossen snel geperst waardoor je kleurloos sap verkrijgt. In de blend levert elke druif een specifieke bijdrage. Sauvignon blanc zorgt voor fraîcheur, muscat ottonel is heel aromatisch, chardonnay zorgt voor ondersteunende structuur en feteasca regala, letterlijk vertaald, het koninklijke meisje, levert eveneens fijne zuren en aroma’s. Deze laatste druif wordt op zeer lage temperatuur vergist. De volledige opbrengst van de chardonnay druiven  gist en rijpt drie maanden in Transsylvanische eiken barriques. We proeven de laatste jaargang van Solo Quinta. De wijn is niet verdwenen, maar sinds 2017 wordt de naam ‘Solo Quinta’ voorbehouden aan de binnenlandse markt. In hetzelfde jaar werd een nieuw label vastgelegd voor de export: Wildflower Cuvée White Reserva. Het gaat om dezelfde wijn, maar sinds 2017 wordt novac niet meer toegevoegd in de blend. Naar verluidt is Solo Quinta een van de favorieten in restaurant Maze van Gordon Ramsaey. Is dat een referentie, vroeg ik me af, toen we deze wijn op onze proeftafel kregen. We nemen de proef op de tong.

In het glas

Deze wijn wordt geproefd uit een Spiegelau Authentis Bourgogne glas. We schenken hem bij een temperatuur van 9°C. De kleur is enigszins geëvolueerd met een intens goudgele gloed en strogele reflecties. De geuren zijn heel aantrekkelijk en vrij complex. Het is duidelijk dat de verschillende druiven voor veel aromacomponenten zorgen. In de aanzet ruik ik al snel acaciahoning, boter en lichte toastaroma’s. Hier speelt de korte houtlagering in nieuw hout mee. Onmiddellijk daarna komt tropisch fruit naar voor met veel rijpe ananas en mango. Nog later, bij het opschudden, is het de beurt aan rijpe peer en abrikoos. Daarna komen frissere tonen opzetten. Ik ruik daarbij de strakke invloed van sauvignon blanc. De complexiteit van de aroma’s wordt ruimschoots bevestigd in het mondgevoel. Onmiddellijk proef je een mooi evenwicht tussen frisse en fluwelige smaken. De wijn is mondvullend en aromarijk en hij eindigt met een lange afdronk die lang blijft nagalmen. Deze wijn uit 2016 is nu perfect op dronk. We serveren hem straks bij onze huisgemaakte zalmlasagne met spinazie. Daarnaast past hij uitstekend met gebakken gevogelte, langzaam gegaard wit vlees zoals kalfsvlees ‘blanquette’, witschimmelkazen en gegratineerde pastagerechten.

12,95 euro www.tezauro.be (Wildflower Cuvée Blanc Reserva)

Cramele Reca Cuvée Überland ‘Single Vineyard’ 2012
DOC Recas

Ook deze wijn wordt geproefd in een Spiegelau Authentis glas. Deze wijn heeft een klassieke samenstelling van 30,20 % merlot en 69,8 % cabernet sauvignon. Het is een blend die omzeggens in alle delen van de wereld wordt gemaakt. Niets nieuws onder zon, denk je dan. Toch onderscheidt deze wijn zich van andere soortgelijke wijnen. Met enige trots wordt verwezen naar Amarone. Dat komt omdat, in de beste percelen, een deel van de druiven ingedroogd worden. Het drogen gebeurt in de wijngaard en niet op matten of droogkamers zoals bij Amarone. Het gaat als volgt: na de oogst blijft een selectie van de druiven verder rijpen. Daarvoor worden de takken van de tros doorgeknipt. Op die manier is er geen contact meer tussen tros en rank en stopt de sapstroom.  Deze ‘cone-cut-dried’, het drogen aan de stam, duurt tussen één en drie weken naargelang de weersomstandigheden. De ingreep zorgt voor een diep geconcentreerd sap en aroma’s van viooltjes en geconcentreerde kersen, die ons enigszins doen denken aan Amarone. Het sap van de gedroogde druiven wordt toegevoegd aan de gistende most. Na de gisting rijpt deze wijn 12 maanden in Franse barriques.

In het glas

Ondanks zijn leeftijd, hij is intussen acht jaar, merken we nog altijd een robijnrode kleur waarin paarse tonen aanwezig zijn. Het zicht kan ons al op het verkeerde been zetten.
De aroma’s zijn intens en zelfs een beetje overweldigend. We ruiken achtereenvolgens rijp rood fruit met opvallende kersen, maar ook rijkere geuren van pruimen, krenten en gekonfijte vijgen. Na het opschudden wordt alles veel complexer met specerijen zoals zwarte peper, kruidnagel en kaneel. Iets later worden we dan toch beloond met een vleugje viooltjes die zich discreet tonen. Na het proeven liet ik mijn glas een uur staan en volgde om het kwartier de evolutie in de aroma’s. Toen kwamen verouderingsgeuren en de invloed van de houtlagering naar voren met gerookte aroma’s, vanille en cederhout. Volgens de informatie van de producent kan deze wijn tot twintig jaar bewaren. Persoonlijk vind ik dat hij nu, na acht jaar, perfect op dronk is. Wat een mooi evenwicht. Het alcoholgehalte van 14% wordt vlot gecounterd door fijne zuren en veel kersenfruit. De tannines zijn present maar opvallend fluwelig. Hij heeft een lange, smaakrijke afdronk. Ik hou van zijn peperachtige nasmaak.
Serveer deze complexe schoonheid met ‘slow cooking’ food, zoals traag gegaard rundsvlees in rode wijn met aromaten, wild in het najaar, gegrilde eendenborst met Szechuanpeper of degusteer hem met een stukje 18 maanden gerijpte Old Groendal.

25,26 euro www.tezauro.be (recentere oogstjaren)

19/02/2021

Wekelijks neem ik twee of drie wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee of drie wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee Belgische mousserende wijnen op de proeftafel.

Wat voorafging

Velen weten dat ik de Belgische wijn een warm hart toedraag. Al enkele decennia volg ik alle nieuws en nieuwigheden, maar ik moet eerlijk toegeven dat het laatste jaren heel snel gaat. Overal in Vlaanderen en Wallonië ontstaan nieuwe domeinen en zoeken enthousiaste en in de meeste gevallen goed gevormde wijnboeren naar een stukje grond. Op de laatste dag van 2020 stuurde Jan, een van mijn wijnvrienden een enthousiast berichtje met de dringende oproep om zo snel mogelijk de Proone Parel te proeven. Jan was een van de eerste mensen die deze mousserende wijn uit Hooglede kon proeven en dat mocht ik geweten hebben. In dezelfde periode kwam hier een fles mousserende LZ37 in huis. LZ37 is een wijn met een verhaal en wordt geproduceerd in Merelbeke. Deze week staan twee mousserende wijnen op de proeftafel van de vrijdagreviews. Twee wijnen van nieuwe domeinen. We proefden beide wijnen in een Lehman Jamesse glas.

De Proone Parel

Hun beroep bracht Dirk en Martine naar het centrum van West-Vlaanderen. Dirk is afkomstig van Aalst en heeft altijd veel interesse gehad voor wijnbouw en andere teelten. Martine houdt het op fruit, dat zij verwerkt in lekkere confituren en chutneys. Zij ontwierp ook het etiket van deze wijn. Hij volgde een opleiding wijnmaker en experimenteerde lange tijd met bier en vruchtenwijnen. Het koppel woont aan de rand van het hooggelegen dorp Hooglede. De gemeente ligt 50m boven de zeespiegel en is een uitloper van het plateau van Tielt. In 2013 plantte Dirk zijn eerste stokken chardonnay, pinot noir, pinot gris, zweigelt, regent en sieger. Van meet af aan kozen zij voor de productie van mousserende wijn. Tot op vandaag blijft dit de belangrijkste productie, naast een weinig rosé en witte wijn. De wijngaard ligt omzeggens op het hoogste punt van het dorp en is perfect zuidelijk gericht. De bodem wordt bewerkt volgens het principe van de ‘verstandige strijd’, wat inhoudt dat er geen herbiciden en pesticiden worden gebruikt. Toch is het gebruik van een antischimmelmiddel soms noodzakelijk. Dirk is medisch geschoold. Hij is een wetenschapper die ernstig nadenkt over de manier waarop hij aan wijnbouw doet. Elke handeling en dagelijks werk in de wijngaard wordt secuur bijgehouden en geanalyseerd. Het resultaat in de fles bewijst dat op ‘Hooglede berg’, veelbelovende wijnen rijpen. Op dit moment liggen de oogsten van 2018 en 2019 sur latte om eind dit jaar af te werken.

In het glas

De Proone Parel is gemaakt op basis van het oogstjaar 2017. Hij is samengesteld uit 70% chardonnay, 15% pinot gris en 15% sieger. De wijn vergistte in roestvrijstalen tanks en bleef één jaar rijpen op de fijne lie. Hij onderging geen malo om zoveel mogelijk fraîcheur in de wijn te behouden. Na de opstart van de tweede gisting bleef de wijn 30 maanden sur latte. Daarna volgde een manuele remuage en dégorgement à la volée. Uiteindelijk kreeg hij 4 gr suiker mee. We kunnen dus spreken van een mousserende wijn extra brut. Ter info: sieger heeft als ouders gewürztraminer en madeleine angevine. Het is een vroegrijpende druif die het goed doet in ons klimaat. Hij wordt vaak gebruikt in blends. Met een ouder als gewürztraminer zorgt hij in de wijn voor extra aroma’s en volume.
Deze wijn heeft een mooie, ultrafijne mousse en een kroontje dat lang blijft. De geuren zijn in eerste instantie discreet, iets wat ik nog wel eens vaststel bij wijnen die laag gedoseerd zijn. Na enkele seconden in ons glas komen frisse tonen naar voren, samen met citrus. Ik herken duidelijk mandarijnen en sinaasappelzeste. Wat later ruik ik meer florale geuren en ook een subtiele invloed van autolyse met wat biscuit en verse gist. De smaak is fris en vrij strak met een goed middenpalet. De mousse ‘explosie’ in de mond is fijn en heel aangenaam. Wat ook opvalt is de lange afdronk met op het einde een zachte, fluwelige smaak en licht bittertje. Deze wijn is evenwichtig gedoseerd en als eerste productie bijzonder geslaagd. Perfect als aperitief. Na onze degustatie dronken we hem met vers gepelde garnalen, kokkels en krabpoten uit het vuistje. Een perfecte combinatie.

15,00 euro https://deproone.be/

LZ37 Mousserende Wijn 2018

Wijngaard Het Verhaal LZ is ook het verhaal van Wouter Bogaert. Hij is fotograaf en wijnmaker. LZ 33, LZ35 en LZ37 zijn letters en nummers die verwijzen naar Duitse Zeppelins, de gigantische luchtballonnen die ingezet werden tijdens de Eerste Wereldoorlog. Ze waren gestationeerd op het oude, verdwenen vliegveld vlak bij de dorpen Lemberge en Gontrode. Van hieruit vertrokken de oorlogsballonnen richting Londen om daar vernieling en paniek te zaaien. Waar ooit de basis lag van oorlogsgeweld groeien en rijpen vandaag druiven. Toch wil Wouter het verleden en de herinnering levend houden door de nummers van de Zeppelins te gebruiken als naam voor zijn wijnen. Hij plantte zijn eerste stokken in 2015. De wijngaard heeft slechts drie druivenrassen: chardonnay, auxerrrois en lemberger, meteen ook de blend van de wijn op onze proeftafel. De bodem van de wijngaard is licht hellend en bestaat uit zandleem. Wouter werkt natuurvriendelijk en gebruikt geen herbiciden en pesticiden. Hij kiest ook heel bewust voor lage rendementen en is niet bang om een groene oogst toe te passen. Tijdens de oogst wordt al in de wijngaard een strenge selectie doorgevoerd: enkel het mooiste fruit wordt verwerkt. Hij past ook sommige antroposofische principes toe zoals rekening houden met de maanstanden. Naast de LZ37 worden ook twee stille wijnen geproduceerd: LZ33 op basis van auxerrois en LZ35 op basis van chardonnay.

In het glas

De LZ37 is een wijn uit één oogstjaar. Al het fruit van 2018 is in deze wijn verwerkt. De basis is 50% auxerrois, 25% chardonnay en 25% lemberger. Lemberger is van oorsprong een Oostenrijkse druif die vooral gekend is als blaufrankisch. Hij ligt aan de basis van mooie, rode wijnen in de regio van Burgenland. Iets oostelijker, in Hongarije wordt hij kékfrankos genoemd. Auxerrrois is veelvuldig aanwezig in Elzas en Lotharingen. Het is een druif die zich goed leent voor mousserende wijn en wordt vooral gebruikt bij de productie van Crémant d’Alsace.
Na de oogst volgt een zachte persing en een eerste gisting in roestvrijstalen tanks. Daarna blijft de wijn 9 maanden rijpen op de fijne lie. Net als bij de Proone Parel wordt geen malo toegepast. Bij de tweede gisting op fles gaat de wijn voor 15 maanden sur latte. Aansluitend volgt de manuele remuage en dégorgement. Uiteindelijk geeft Wouter deze wijn een lichte dosage van 3 gram, wat de wijn het predicaat extra brut oplevert.
We krijgen een witgele wijn in het glas met een fijne mousse die continue stroomt naar de oppervlakte en daar een mooi kroontje vormt. De eerste indruk van de geur is aangenaam met veel variatie. We ruiken fris fruit, kruiden en florale tonen door elkaar. Na wat opwarmen onderscheiden we discrete citrus en pompelmoeszeste, een hint van appel en ook de zachte geur van lindebloesem. De smaak is levendig met een heel aangename mousse. Hier proeven we opnieuw de frisse aroma’s van citrus en pompelmoes die langzaam uitdoven en overgaan in rijp geel fruit. Wat de wijn zo aantrekkelijk maakt is hier opnieuw de zachte, eerder fluwelige afdronk die vrij lang duurt. Zowel de LZ37 als de Proone Parel zijn perfect gedoseerd. Hier is over nagedacht en wellicht veel geproefd.
Dit is een lekkere aperitiefwijn die je perfect kan doordrinken bij een voorgerecht met zeevruchten, geitenkaas onder de grill en carpaccio van coeur de boeuf tomaten met schilfers grana padano. .

19,00 euro https://wijngaardhetverhaal.be/

12/02/2021

Wekelijks neem ik twee of drie wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee of drie wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee wijnen uit het Venetiaanse hinterland op de proeftafel.

Wat voorafging
Een van onze laatste trips naar Italië bracht ons van Turijn via Milaan en Verona naar Venetië. Een onvergetelijke roadtrip waar we telkens drie dagen in de beroemde steden verbleven. In elke stad verkenden we de betere trattorie en dronken uitsluitend plaatselijke wijn. We lieten ons leiden door de sommelier die meestal gecharmeerd was en met graagte een fles regionale wijn op tafel zette. De stedentrip was niet alleen een ontdekkingsreis naar geschiedenis en cultuur, we maakte volop kennis met verschillende autochtone druivenrassen. Het verlangen om weer te reizen en wijngaarden te verkennen groeit met de dag. Vandaar dat we deze week vloeibare herinneringen in ons glas gieten. Maak kennis met ribolla gialla en friulano.

Tenuta Mosole Eleo 2017
Lison DOCG

Lison is een jonge DOCG (erkend in 2011) en dient uitsluitend voor witte wijn. Het is een interregionale appellatie die zowel in Veneto als in Friuli ligt. Het wijngebied geniet van een evenwichtig klimaat dat beïnvloed wordt door de nabijheid van de Adriatische Zee. Hier bewerkt Lucio Mosole zijn 32 ha wijngaarden. Hij oogst en verwerkt uitsluitend zijn eigen druiven. Volledig in de lijn van de gebruiken in de regio maakt hij veel ‘monocépages’, wijn gemaakt van één druif. Elio 2017 is geproduceerd van 100% tai of friulano. Vroeger heette de druif Tocai friulano, maar sinds 2007 mag deze naam niet meer gebruikt worden omdat de naam verwarring zou scheppen met de Hongaarse Tokay wijnen. Hetzelfde gebeurde in de Elzas met (tokay) pinot gris wijnen. Het valt op dat de wijnbouwers in Veneto en in Friuli twee verschillende namen gebruiken: tai en friulano. Het is een populaire druif die bij de plaatselijke wijnbouwers graag geteeld en verwerkt wordt. Dertig jaar geleden ontdekten wetenschappers van de beroemde universiteit van Davis in Californië de verwantschap van friulano met sauvignonasse, een verdwenen druif uit Bordeaux. Daar moest hij de duimen leggen voor de populairdere sauvignon blanc. Hoe de druif in deze oostelijke regio van Italië terecht kwam bestaat (nog) geen duidelijkheid.
Voor deze wijn gebruikt Lucio druiven uit de oudste en beste percelen. Na de zachte persing gist deze wijn op lage temperatuur. Daarna blijft hij negen maanden in contact met de fijne lie. Hij wordt in het tweede jaar na de oogst op de markt gebracht.

In het glas
We proeven deze wijn in een Riedel Bourgogne glas. De aantrekkelijke kleur is licht goudgeel met een mooie schittering. Zijn geuren zijn verleidelijk en heel zuiver. De eerder discrete aanzet verandert al snel naar aroma’s van wit fruit waarin we perziken en gekonfijte abrikoos herkennen. Wat later, na opschudden van ons glas, komen opvallend frisse tonen naar voren en een hint van amandelbloesem. De subtiele en fijne geuren worden bevestigd in de smaak die zowel breed smakend als fris is. Dat zorgt voor een evenwichtig en elegant mondgevoel. Hij eindigt met een middellange afdronk. Een wijn die nu drinkklaar is, maar nog twee jaar mee kan in een goede kelder.
Na het proeven kwamen twee huisgemaakte lasagnes op tafel. De ene pasta was bereid met verse zalm en de andere was gevuld met verse artisjok. Beide gerechten pasten perfect met de Elio 2017. Het zalvende van de saus en de pittige, licht vegetale smaak van de artisjok had mijn voorkeur. De wijn werd iets strakker bij het gerecht maar behield wel voldoende volume in de mond. Een interessante oefening. Je kunt deze wijn combineren met risotto en gebakken gamba, gerechten met gesmolten en gegratineerde kaas, asperges met garnalen en witschimmelkazen.

12,00 euro verkrijgbaar via http://www.prelibum.com/

Tenuta Mosole Ribolla Gialla 2019
IGT Venezia Giulia

Ribolla Gialla is een interessante en boeiende druif die zowel in Italië als in Slovenië wordt geteeld. De druif heeft een lange geschiedenis en werd al vernoemd in de 13^de eeuw. Doorheen de eeuwen werd hij in gedichten en liederen geroemd en aan de hoven van Venetië en Trieste geschonken. Wetenschappers ontdekten de oorsprong van ribolla gialla in Griekenland waar hij robola wordt genoemd. In Slovenië groeit hij vooral in de regio rond Goriska en Brda. Daar is hij bekend als rebula. Wellicht verbouwt het overgrote deel van de wijnbouwers in het oosten van Italië de druif en je vindt hem in alle stijlen en vormen. Vooral ten noorden van Trieste is er veel ribolla gialla aangeplant.
Sommige, zoals de wijn in dit review, zijn gemaakt om eerder jong te consumeren, anderen vinifiëren ribolla gialla in eiken vaten om te laten verouderen en adepten van orange wines vinden in deze druif een uitstekende partner. Er zijn beroemde voorbeelden van ribolla gialla die gisten en rijpten in (gebruikte) eiken vaten, fusten en amfora’s. Naast al deze wijnstijlen worden ook interessante schuimwijn gemaakt van ribolla gialla. Voer voor een andere bijdrage.
De wijngaarden voor deze wijn liggen op de grens tussen Veneto en Friuli. Deze wijn uit 2019 werd geoogst op het einde van september en vergistte op 16°C in roestvrijstalen tanks. De gisting op lage temperatuur zorgt voor veel fraîcheur en dat konden we goed merken bij de degustatie. Na de gisting blijft de wijn nog zes maanden in contact met de fijne lie.

In het glas
Het zicht toont ons een licht goudgele kleur met een opvallende groene schijn. De geuren zijn aangenaam met bloemige en intens fruitige aroma’s, waarin we meloen en rijpe appel herkennen. Wat later, na opschudden van ons glas, komen rijpere en pittiger geuren naar voor. We ruiken jasmijn en een subtiele hint van peper.
De smaak zet zacht aan, maar wordt al snel pittig fris. Ook in de smaak spelen fruitige aroma’s met een licht kruidige toets. De balans is evenwichtig met goed volume en een fijne fraîcheur in de middellange afdronk. Je kunt deze wijn perfect drinken als aperitief, maar hij is ook inzetbaar in de gastronomie.  Door zijn evenwicht en licht kruidige smaak gaat hij perfect samen met pastagerechten met lichte sausen, tomaten met mozzarella, gebakken inktvis met look, citroen en peterselie, Gentse waterzooi met vis en kaas-en charcuterieschotels.

10.00 euro verkrijgbaar via http://www.prelibum.com/

05/02/2021

Wekelijks neem ik twee of drie wijnen onder de loep. Een gedetailleerde bespreking en tips voor wijn en gerecht. Ontdekkingen en gevestigde waarden, mousserend en stil, uit heel de wijde wijnwereld. Proeven met verschillende glazen, temperatuur, gekarafeerd of niet etc.… Elke week twee of drie wijnen. Kort en bondig en accuraat. Deze week staan twee Aussies op de proeftafel.

Wat voorafging
Terroir in Australië? Je had het me niet kunnen wijsmaken. Wie zou het geloven dat we in een broeierig, heet land vol irrigatie en massaproductie terroir gevoelige wijnen zouden proeven. Australië heeft een industrieel wijnimago met veel reusachtige wijnfabrieken – ze doen me denken aan raffinaderijen in de haven van Antwerpen – die veel eenvoudige standaardwijnen leveren. Maar het onwaarschijnlijke is waar. Neem nu Moorooduc Estate, in Mornington Peninsula, een schiereiland op enkele uren rijden van Melbourne. Dr. Richard McIntyre onderzocht de bodem van zijn 8 hectare wijngaarden en deelde ze op in kleine percelen, waarbij hij de expressie van de bodem weergeeft in zijn wijnen. Wijn gemaakt met endogene gisten en gerijpt in Franse eiken vaten. We wisten niet wat we proefden. Zuiver fruit, zalvende tannines en een subtiele frisse minerale smaak. Waren we wel in Australië? En wat te denken van de boeiende wijnen van Lindsay Ross, die met zijn Sheepshank shiraz grote ogen opzet. Zijn druiven groeien in een kleine wijngaard van 3,5 hectaren, waarin hij streng selecteert op basis van hoogteligging en situering van de percelen. Ze gisten op natuurlijke wijze en de wijn smaakt heerlijk fris en complex. Ik moest bij mijn bezoek aan deze wijngaarden onvermijdelijk denken aan de beroemde Franse professor Claude Bourguignon die meer dan 25 jaar geleden stelde dat Australië niets te bieden heeft op vlak van terroir. Dat moet hij toch eens herbekijken. Onwaarschijnlijk mooie wijnen, mate.

Pfeiffer Carlyle Chardonnay Marsanne 2018
Rutherglen North East Victoria

Eerder was Rutherglen een streek waar goudzoekers neerstreken, maar in de tweede helft van de 19^de eeuw bleek wijnbouw een betere investering. Dat bleef zo tot op vandaag. In de streek zijn enkele grote spelers actief, maar ook talrijke kleine wijndomeinen. De regio trok in de jaren ’80 en ’90 van vorige eeuw een nieuw soort wijnbouwers aan. Veel stadsmensen, hooggeschoolden en gefortuneerde industriëlen investeerden in ‘weekend’ wijnbouw. Deze ‘boutique wineries’ zorgen nog steeds voor de grote faam van Rutherglen. Chris Pfeiffer begon zijn activiteiten in 1980 en was een van de pioniers van de nieuwe generatie. Hij wordt aanzien als een van de vaandeldragers in de regio. In 2013 kwam zijn dochter Jen meewerken op het bedrijf. Intussen heeft zij het domein volledig overgenomen en dat heeft men geweten. Op verschillende van haar wijnetiketten staat een vrouw afgebeeld met vlammend rood haar en daarmee maakt ze een statement. Deze begenadigde oenologe heeft het wijndomein een nieuw elan gegeven. De kwaliteit van de wijnen is nog verder toegenomen. In de wijngaarden worden geen synthetische producten gebruikt, er wordt niet geïrrigeerd en in de wijnkelder wordt omzeggens niet ingegrepen. Deze Carlyle 2018 is gemaakt van 71% chardonnay met toevoeging van 29% marsanne. De druiven werden geoogst in februari en maart en waren van uitstekende kwaliteit. 2018 was een warm en droog jaar met een vijfde minder opbrengst. Toch leverde het oogstjaar goede kwaliteit door de regen die in het voorjaar viel.  Deze wijn is een blend van vier percelen die apart vergist werden. Na de gisting bleef de wijn acht maanden op de fijne lie. Deze lichtgekleurde wijn heeft zachtaardige, maar prettige geuren. We proeven hem in Riedel Vinum glas. We ruiken achtereenvolgens rijpe perzik, cavaillon meloen, en een lichte hint van citrusvruchten. Na opschudden van ons glas blijven we in de fruitaroma’s hangen met iets meer citroen. De smaak is heel evenwichtig, complexloos maar heel eerlijk. Hij heeft ook een zeer aangenaam zuurtje dat blijft doorgaan in de middellange afdronk. Deze wijn is een schitterende voorbode van een vroege lente, waarin de eerste slaatjes op tafel komen of serveer hem bij een toast bereid met verse geitenkaas en citroentijm. Deze verfrissende en lichtvoetige wijn drink je binnen de twee jaar.

12,46 euro Ingevoerd door www.universalwine.be

LR Knots Sheepshank Shiraz 2010
Heathcote Bendigo Victoria

Lindsay Ross is geboren in Nieuw-Zeeland in de wijnregio van Henderson, nabij Auckland. Wijn zit hem diep in de genen. Na zijn studies werkte hij een tijd bij Montana, een groot bedrijf in Nieuw-Zeeland. Kort daarna trok hij naar Europa waar hij veel ervaring opdeed in de Rheingau. Na zijn thuiskomst in het begin van de jaren ’80, behaalde hij zijn oenologie diploma en werkte jarenlang bij het gerenommeerde familiedomein Balgownie Estate.
Hij bracht het tot chief-winemaker en kreeg veel lof voor zijn werk en de kwaliteit van de wijnen. Maar het bloed kruipt… Linsday droomde van een eigen wijngaard, trok naar verschillende regio’s in Australië en Nieuw-Zeeland en vond in 2000 zijn plek in Heathcote, een klein wijndorp op 70km van Bendigo. Zijn project is, naar Australische normen, bijzonder klein. De wijngaard is slechts 4,5 ha groot en bestaat volledig uit oude ranken die nooit behandeld werden. Hij heeft 3,5 ha shiraz, 0,5 ha malbec en viognier en 0,25 ha sangiovese. De ligging van de wijngaard is opvallend koel, met een goed aanwezige frisse wind. De niet-geïrrigeerde wijngaard heeft een Cambrium ondergrond met veel fossielen en gesteentes. ‘This is my natural vineyard’, zegt Linsday. In zijn wijngaard worden geen synthetische of andere kunstgrepen toegepast. De man is dagelijks in de weer in zijn wijngaard en de selectie van zijn druiven is uiterst secuur. Hij oogst heel lage rendementen en beseft dat dit economisch een nachtmerrie is, maar hij gelooft stellig in deze werkwijze. In de wijnkelder gebeurt alles op natuurlijke wijze: geen toevoeging van zuren, tannines, enzymen of andere verbeteraars. ‘Mijn visie en filosofie is gebaseerd op 30 jaar ervaring’ vertelt hij.
De Sheepshank Shiraz van 2010 gistte in kleine vaten en rijpte daarna nog 15 maanden in kleine barriques. Voor een wijn uit 2010 is er niet zoveel evolutie te merken in de kleur. We proeven deze wijn in een Schott Zwiesel Vina glas. Dieprood met een granaatrode rand. De geuren zijn overweldigend met zwart fruit en Dalmatische zure kers. Wat later ruiken we meer florale tonen, gekonfijte kersen en een licht gebrande toets. De complexe geuren worden subliem bevestigd in de mond. Sappige aanzet, fluwelig met edele, versmolten tannines en een opvallende, levendige en prettige aciditeit. Alles zit goed bij deze wijn. In de lange afdronk proeven we weer de zwarte chocolade en vers fruit. Dit is een kenmerkende volumineuze shiraz. Een wijn die mij doet dromen van gekonfijte lamsschouder met specerijen, tajine met kip of lam en in het najaar gestoofde boschampignons. 18,74 euro ingevoerd door www.universalwine.be